Canlı cenaze deyiminin hikayesi şöyledir: Vaktiyle bir Bektaşi, bir köye imam olur. İçlerinden biri, “Ben yalandan öleyim, o zaman ne yaptığını öğrenirim. Bektaşi, ölüyü yıkamak için odaya girip, iyice kaynar suyu, teneşirde yatan adamın üzerine dökünce, ölü taklidi yapan adam yattığı yerden ayağa fırlar. Kapıyı açıp alnındaki terleri silerek merakla bekleyen köylülere döner ve “Bana bakın. Canlı cenaze deyimi, çok zayıf, gücü kuvveti yerinde olmayan, cılız, iyi beslenmemiş, hasta insanlar için kullanılır.