Rayleigh sönüm modeli, yapısal dinamik analizlerde en yaygın olarak kullanılan doğrusal viskoz sönüm modelidir. Bu modelin yaygın olarak kullanılmasının sebebi, yapısal sistemin kütlesinin ve katılığının orantılı toplamı olması sonucu hesaplamalarda sağladığı kolaylıktır. Rayleigh sönüm modeli, her biri oransal değerle (α ve β) ağırlıklandırılmış bir rijitlik modeli ve bir kütle modelinden oluşturulur. Sönümlemenin bu formu, mekanik sistemin geçici dinamik denklemlerini birçok bağımsız modal skaler denklemine ayırmasına olanak sağladığı (diyagonalleştirme) ve bu sayede birçok hesaplamayı basitleştirdiği için sık kullanılmaktadır. Yükler üzerine Rayleigh sönümü için yük tanımlanmasına izin verilmemektedir. Rayleigh sönüm modelinin katılık orantılı kısmı Voigt modelini (viskoelastisite modeli) ifade etmektedir. Rayleigh sönüm modeli, daha önce detaylı bir şekilde ifade edilen doğrusal ve doğrusal olmayan sönüm mekanizmalarını sınırlı bir alanda gerçekçi olarak ifade edebilmektedir. Deprem analizlerinin formülasyonunda toplam hareket kullanıldığında kütle orantılı sönümden dolayı çok yüksek sönümleme kuvvetleri oluşmaktadır. Temel yalıtımı kullanılan sistemlerde ise Rayleigh sönüm matrisi sadece üstyapının katılığı kullanılarak oluşturulduğunda kütle orantılı kısımdan dolayı sönümleme kuvvetleri gerçek değerlerinin çok üstünde hesaplanmaktadır. Rayleigh sönüm modelinin katılık orantılı kısmından dolayı ise doğrusal olmayan analizlerde yumuşama gerçekleştiğinde ve sönüm matrisinde de başlangıç katılığı kullanıldığında, sönüm kuvvetleri yine gerçek değerlerin çok üstünde hesaplanmaktadır. Bu sorunlara genel bir çözüm olarak kütle orantılı sönüm kısmının kullanılmaması ve katılık orantılı sönüm kısmı için de bir sınır belirlenmesi önerilmiştir.