Stewart teoremi, geometride, bir üçgenin herhangi bir kenarını kesen doğru ile kesilen kenarın parçaları ve diğer kenarlar arasında kurulan bir bağıntıdır. Bu teorem, adını matematikçi Matthew Stewart'tan almıştır ve ilk olarak 1746 yılında yayınlanmıştır. Stewart teoremi, üçgenlerin yapısını analiz etmek ve farklı uzunluklardaki kenarlar arasındaki ilişkileri anlamak için kullanılır. Teoremin temel formülü şu şekildedir: a, b ve c, üçgenin kenarlarını; d, çizgi segmentinin A noktasına olan uzaklığını; e, çizgi segmentinin B noktasına olan uzaklığını; f, çizgi segmentinin C noktasına olan uzaklığını temsil etmek üzere: b b d + c c e = a a f + d e f ilişkisi kurulur.