Şamar oğlanı, haksız yere sürekli azar işiten, suçlanan veya başkalarının öfkesini üzerine çeken kişi anlamına gelen bir deyimdir. Bu deyim, Osmanlı sarayında şehzadeler veya önemli devlet adamlarının çocukları eğitim alırken, cezalandırılmaları gerektiğinde direkt onlara değil, onların yerine bir başka çocuğun dövülmesi uygulamasından gelir. Günümüzde bu deyim, iş yerlerinde, aile içinde ve siyasette mecazi anlamda kullanılmaktadır. Örnek cümleler: "Patron ne zaman sinirlense, bütün faturayı Ahmet’e kesiyor. Resmen şamar oğlanına çevirdi adamı!"; "Küçük kardeş her zaman şamar oğlanı oluyor. Evde bir sorun çıksa ilk ona kızıyorlar!"; "Yeni ekonomik kriz yüzünden muhalefet, hükümeti şamar oğlanına çevirdi.". Bu ifade, kullanıldığı bağlama göre hakaret olarak algılanabilir.