Yaşlı bir adam kuyumcuya giderek "Altın tartacağım, bana terazini verir misin?" der 1. Kuyumcu, "Babacığım, bende kalbur yok!" der 1. Adam, "Alay etme benimle. Teraziyi ver" deyince kuyumcu, "Hem süpürgem de yok" der 1. Adam, "Bırak alayı! Ben senden terazi istiyorum. Sağırlıktan gelme!" der 1.

Kuyumcu, "Sağır değilim, sözünü duydum, söylediğim sözleri de manasız sanma 1. Sözünü duydum ama sen gücü kuvveti kalmamış bir ihtiyarsın 1. Hiç şüphem yok, zayıflıktan elin titreyecek 1. Tartacağın altın da külçe değil; kırık dökük toz 1. Elin titreyince yere dökeceksin, sonra bana bir süpürge ver de toza, toprağa dökülen altınımı süpüreyim diyeceksin 1. Altını süpürüp bir yere toplayınca kalbur isterim diye tutturacaksın 1. Ben, işin sonunu önceden gördüm, iyisi mi hadi sen başka bir yere git!" der 1.

Akıllılar önceden feryat ederler, bilgisizler ise işin sonunda başlarına vururlar 1.

Bu hikayede kuyumcu, olacakları önceden gören basiretli bir insan olarak tasvir edilir 1.