John Stuart Mill'in faydacılık anlayışı, Bentham'ın faydacılık anlayışını eleştirerek ve kendi düşüncelerini ekleyerek yeniden yorumlamıştır. Temel ilkeleri: Fayda ilkesi: Eylemleri haz sağladıkları oranda doğru-iyi, acıya neden oldukları oranda yanlış-kötü olarak kabul eder. En yüksek mutluluk ilkesi: Ahlaki alanda en yüksek iyi olarak hazzın varlığı, acının yokluğu olarak tanımlanan mutluluğu gösterir. Bireysellik ve özgürlük: Birey kendi benzersiz kapasitesini geliştirmeli ve doğasını gerçekleştirmelidir. Hazzın nitel ayrımı: Hazları yüksek ve alçak hazlar olarak ikiye ayırır; yüksek hazlar ruhsal, alçak hazlar ise fiziksel nitelikler taşır. Mill'e göre, toplumun mutluluğu da birey için faydalıdır ve bu, bireylerin eylemlerini fayda ilkesi doğrultusunda gerçekleştirmesiyle sağlanabilir.