John Stuart Mill'in "domuz paradoksu", onun hazcılık (hedonizm) ve faydacılık teorileri bağlamında ortaya koyduğu bir ayrımdır. Mill'e göre, farklı niteliklerde hazlar vardır ve bazıları diğerlerinden çok daha değerlidir. Mill, bu durumu şu sözlerle özetlemiştir: "Tatmin edilmiş bir domuz olmaktansa, tatmin edilmemiş bir insan olmayı; tatmin edilmiş bir aptal olmaktansa, tatmin edilmemiş bir Sokrates olmayı tercih ederim".