Felsefede iyi ve kötünün ölçütü farklı düşünürler tarafından çeşitli şekillerde tanımlanmıştır: Kant: Ahlak yasasına uygun davranmak, ödev duygusu ile hareket etmek ve daima iyiyi istemek iyidir. Aristoteles: İnsan daima ölçülü olmalıdır. Platon: En yüksek iyi, iyi ideasına uygun olandır. Epikür: İyinin amacı mutluluktur. Bentham: En yüksek iyi faydalı olandır. Ayrıca, bir eylemin iyi ya da kötü sayılması, o eylemin sonuçlarına da bağlıdır. İyi ve kötünün ölçütünün ne olduğu konusunda felsefede farklı görüşler bulunmaktadır ve bu konu, ahlak felsefesinin temel sorularından biridir.