İlk çağlarda tarlaları genellikle hayvanlar sürerdi. Örneğin, Romalılar tarım alanlarında öküzler kullanarak ağır sabanlar çekerdi. İnsanlar ise tarım aletlerinin geliştirilmesiyle birlikte (örneğin, çapa, saban) tarlaların sürülmesinde aktif rol oynardı. Bu dönemde tarımın yaygın olduğu bölgelerde (Bereketli Hilal, Nil Nehri çevresi, Mezopotamya) tarımsal faaliyetler toplumsal etkileşimler aracılığıyla yayılmıştır.