Bir günün 24 saat olmasının nedeni, eski Mısırlıların zamanı ölçme yöntemidir. Mısırlılar, gün doğumu ile gün batımı arasındaki süreyi 12 parçaya bölmek için T şeklinde bir çubuk kullanmışlardır. Ancak bu sistem, Güneş'in olmadığı gece vakitlerinde saati tespit etmeyi zorlaştırıyordu. Sonunda, bu zaman işleyişi süreci, her biri 12 saatten oluşan gündüzler ve gecelerle standartlaştırılmıştır. Bu sistem, yalnızca Güneş'in ekvatorun tam üzerinde olduğu ve gündüzleri ve geceleri eşit uzunluklara böldüğü ekinoks zamanlarında işe yaramıştır. Daha sonra Yunan matematikçi Hipparchus, bir günün 24 eşit saate bölünmesini önermiştir. Avrupa'da mekanik saatlerin kullanıma girdiği 14. yüzyıla kadar, insanlar bu sistemi kullanmaya başlamamıştır.