Diyapazon testi, işitme kaybını değerlendirmek için kullanılan bir biyoakustik test yöntemidir ve iki ana türü vardır: Rinne testi ve Weber testi. Rinne testi şu şekilde yapılır: 1. Hazırlık: Hasta rahat bir pozisyonda oturtulur. 2. Diyapazon titreşimi: Genellikle 512 Hz frekansında bir diyapazon seçilir ve titreşime başlanır. 3. Kemik iletimi: Diyapazonun metal kısmı hastanın mastoid kemiğine yerleştirilir ve hastadan titreşimi hissetmesi istenir. 4. Hava iletimi: Mastoid kemiğinden alınan diyapazon, hemen kulak kanalına getirilir ve hastaya sesi duyup duymadığı sorulur. 5. Sonuç değerlendirmesi: Eğer hasta hava ile iletimi kemik iletiminden daha uzun süre duyuyorsa, bu normal bir işitme durumunu gösterir; aksi halde iletim tipi işitme kaybı olduğu anlaşılır. Weber testi ise şu şekilde yapılır: 1. Diyapazon titreşimi: Yine 512 Hz frekansında bir diyapazon kullanılarak titreşime başlanır. 2. Uygulama: Diyapazon, başın ortasına (genellikle alna) yerleştirilir ve hastadan sesi hangi kulakta daha iyi duyduğunu belirtmesi istenir. 3. Sonuç değerlendirmesi: Eğer hasta sesi eşit olarak duyuyorsa, bu normal bir işitme durumunu gösterir; bir kulakta daha belirgin şekilde duyuluyorsa, o kulakta iletim tipi veya sinir tipi işitme kaybı olabileceği anlaşılır.