Cebirde x, genellikle bilinmeyeni veya değişkeni temsil eder. X harfinin bu amaçla kullanılmasının bazı nedenleri: Rene Descartes: 1637 yılında yazdığı La Géométrie kitabında bilinen nicelikler için alfabenin başındaki küçük harfleri, bilinmeyen miktarlar için ise alfabenin sonundaki harfleri kullanmayı önermiştir. Arapça kökenli teori: Arapçada "bilinmeyen şey" anlamına gelen "al-shalan" kelimesinden gelmiş olabileceği düşünülmektedir. Tipografik köken: X harfinin Avrupa dillerinde seyrek kullanılması, dizgi işini kolaylaştırmış olabilir. Cebirsel ifadelerde x yerine başka harfler de kullanılabilir; örneğin, Floransalı matematikçi Benedetto Castelli 15. yüzyılda Yunanca harf ro’yu (ρ), Fransız 16. yüzyıl matematikçisi Francois Vieta ise sesli harfleri kullanmıştır.