İsviçre, yüzyıllar süren bir evrim sonucunda doğrudan demokrasiyi seçmiştir. Bu kararın temel nedenleri şunlardır: 1. Yerel Özerklik: İsviçre'nin kantonları, yerel özerklik prensiplerine dayalı bir ittifak olarak kurulmuştur ve bu yapı, merkezi olmayan bir federal devlet haline gelmesini sağlamıştır. 2. Halkın Katılımı: Doğrudan demokrasi, halkın karar alma süreçlerine doğrudan katılmasını sağlar ve bu, her vatandaşın siyasi süreçlere dahil olmasını garanti eder. 3. Tarihsel Miras: Aydınlanma ve Helvetik Cumhuriyet gibi etkiler, İsviçre'de cumhuriyetçi ve komünalist yapıların gelişmesine ve doğrudan demokrasinin benimsenmesine katkıda bulunmuştur. 4. Tarafsızlık Politikası: Doğrudan demokrasi, İsviçre'nin tarafsız dış politikasını desteklemiş ve ülkenin uluslararası diplomaside güvenilir bir aktör olmasını sağlamıştır.