Arkeometri, arkeolojik malzeme ve eserleri analiz etmek için bilimsel yöntem ve teknikleri uygulayan çok disiplinli bir alandır. Eski Yunanca’da “arkhaios” (eski) ve “meitron” (ölçü, ölçme) kökenli kelimelerden türeyen arkeometri, eski eserlerin ve uygarlık ürünlerinin doğa bilimlerinin yöntemleriyle incelenmesi, ölçülmesi, analiz edilerek yaşının tespitini ifade eden bir terimdir. Arkeometri, arkeolojideki sosyal bilimler ile doğa bilimlerini birbirine bağlayan çok önemli bir bağlantıdır. Arkeometrinin içine arkeologlara yardımcı olan fen ve doğa bilimlerinin tümü girer; fizik, kimya, biyoloji, matematik, istatistik, mühendislik fakültesine bağlı bütün bölümler, inşaat, maden, makina, metalurji, jeoloji, kimya mühendisliği gibi. Arkeometri sayesinde, buluntuların kesin tarihlerinin ortaya çıkarılması ve kimyasal analizlerinin yapılarak hangi madenlerin kullanıldığının anlaşılması gibi birçok problem çözülmeye başlanmıştır. Arkeometri çalışmaları Türkiye’de 1980’de, İstanbul Üniversitesi Arkeoloji Bölümü’nden Prof. Dr. Ufuk Esin, Prof. Dr. Halet Çambel, Prof. Dr. Bahadır Alkım ve Prof. Dr. Handan Alkım ile ODTÜ Kimya Bölümü’nden Doç Dr. Olcay Birgül ve Fizik Bölümü’nden Prof. Dr. Yeter Göksu’nun girişimleriyle başlamıştır. Arkeometri mezunları, arkeolojik buluntuların tarihleme, malzeme bileşimi, teknolojik özellikleri ve kültürel önemi hakkında bilgi sahibi olur.