Yugoslavya

En iyi Yugoslav teknik direktör olarak kabul edilebilecek bir isim belirlemek zordur, çünkü bu, kişisel görüşlere ve farklı kriterlere bağlıdır. Ancak, bazı öne çıkan Yugoslav teknik direktörler şunlardır: Ivica Osim: Yugoslavya'nın son teknik direktörü olarak bilinir. Dragan Stojkovic: 1990 Dünya Kupası'nda çeyrek finale kadar gelen Yugoslavya milli takımının teknik direktörlerinden biridir. Vladimir Beara: Futbolculuk kariyerinin ardından teknik direktörlük yapmış ve genç yeteneklere önem veren bir teknik direktör olarak tanınmıştır. Ilija Pantelić: Hem futbolcu hem de teknik direktör olarak Yugoslav futbolunda önemli bir yere sahiptir. Bu isimlerin yanı sıra, Yugoslav teknik direktörler kategorisinde birçok başarılı isim bulunmaktadır.

"Praskozorje" (2019) adlı kısa film, Karadağ'ın kuzeyindeki uzak bir köyde çekilmiştir. Filmin çekim yerleri arasında, Karadağ'daki Durmitor Dağı da bulunmaktadır.

Sırbistan ve Karadağ, Yugoslavya'nın dağılmasından sonra 2002 yılında daha gevşek bir birlik oluşturmak amacıyla birleşti. Ancak bu birlik, Karadağ'daki hükümetin, anlaşmaya farklı şekillerde bakan kesimler tarafından yıpratılmasına yol açtı. 2006 yılında Karadağ'da yapılan bağımsızlık referandumunda halkın %55,5'i bağımsızlık istedi ve Karadağ, Sırbistan-Karadağ'dan ayrılarak bağımsız bir devlet oldu.

1966 yapımı "Orlovi Rano Lete" (Kartallar Erken Uçar) filmi, 2. Dünya Savaşı yıllarında Yugoslavya'daki askerlerin konuşmalarını konu alır. Filmde, bir asker "Bizim tarafımızda Rusya, Amerika, İngiltere savaşıyor. Diğer tarafta Almanya, İtalya ve diğer faşistler" derken, başka bir asker "Ya Türkler?" diye sorar. Filmin özeti ayrıca şu şekilde de verilebilir: Bosna köyünden bir grup çocuk, kırmızı burnu nedeniyle bu ismi almış bir öğretmenin korkusundan sık sık okuldan kaçar. Kısa süre sonra bir haydut birliği kurarlar, ancak yakalanırlar. 1941 yılının ani gelişi, oyunlarını gerçeğe dönüştürür.

Balkaniyum, Sırbistan, Bosna Hersek ve Hırvatistan gibi Balkan ülkelerinden yayın yapan bir çevrimiçi yayın platformudur. Platform, bu ülkelerden gelen canlı televizyon kanallarına ve talep üzerine içerik sunmaktadır.

Profesyonel tiyatro oyunu, Sırp yazar Duşan Kovaçeviç tarafından 1990 yılında yazılmıştır. Oyunun bazı temaları: Sistem eleştirisi. Kişisel yüzleşmeler. Aile ilişkileri. Oyunun karakterleri: 40 yaşlarında bir edebiyat adamı. Bir sekreter. Emekli bir polis.

Hırvatistan, Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti'nde (Yugoslavya SFC) 47 yıl kalmıştır. Yugoslavya SFC, 1943 yılında kurulmuş ve 25 Haziran 1991'de Slovenya ve Hırvatistan'ın bağımsızlıklarını ilan etmesiyle dağılma süreci başlamıştır. Dolayısıyla, Hırvatistan'ın Yugoslavya'da kaldığı süre 1943'ten 1991'e kadar olan 47 yıldır.

"Özel Muamele" (Sans queue ni tête, 2010) filmi, Fransa, Lüksemburg ve Belçika'da çekilmiştir.

Yugoslavya'da farklı seçim sistemleri bulunmaktadır. Örneğin, Bosna-Hersek'te tek isimli tek turlu çoğunluk sistemi ve parti listeli nispi temsil sistemleri uygulanmaktadır. Ancak, Yugoslavya'da tek bir merkezi seçim sistemi hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Çingeneler Zamanı (Dom za vešanje), yönetmenliğini Emir Kusturica'nın yaptığı 1988 yapımı Yugoslav filmidir. Film, Çingenelerin dışlanmışlığını, güç ve iktidar ilişkilerini, diğer toplumlardan farklı yaşam pratiklerini, topluluk içindeki eşitsizlikleri, baskı ve sömürü unsurlarını ele alır. Ayrıca, filmin tamamı Çingenece çekilmiştir ve bu da onu bir ilk haline getirir.

Yugoslavya göçmenleri genellikle Slav kökenlidir. Göçmenlerin büyük bir kısmını Boşnaklar, Arnavutlar ve Torbeşler (Makedonca konuşan Müslümanlar) oluşturur.

Yugoslavya'nın dağılmasının haritası bulunamadı. Ancak, ülkenin dağılmasının bazı nedenleri şunlardır: Etnik çekişmeler. Ekonomik bunalım. Slobodan Miloseviç'in politikaları. Batı'nın etkisi. Yugoslavya, 1991'de Slovenya ve Hırvatistan'ın bağımsızlık ilanlarıyla çözülme sürecine girdi ve 2008'de Kosova'nın bağımsızlığıyla yedi ayrı devlete ayrıldı.

"Üç Süpermen ve Çılgın Kız" filmi, Yugoslavya'da çekilmiştir.

Evet, İncir Kuşları gerçek bir hikayeye dayanmaktadır. Roman, Boşnak bir genç kadın olan Suada Hatiboviç’in gerçek yaşam öyküsüne dayanmaktadır. Yazar Sinan Akyüz, bu eseri kaleme almadan önce, savaş döneminde Halide Hanım ile tanışmış ve onun aracılığıyla Suada’nın hikayesini öğrenmiştir.

Engin Altan Düzyatan, İzmir doğumludur ancak kökeni Balkanlar'a dayanmaktadır. Ailesi, Yugoslavya’dan Türkiye’ye göç eden Arnavut kökenlidir.

Ko to tamo peva (Kim Şarkı Söylüyor Orada), 1980 yapımı bir kara komedi filmidir. Filmin bazı temaları: Toplumsal eşitsizlik ve ön yargı: Otobüs yolcuları arasında ırk ve sosyal sınıf temelli ön yargılar işlenir. Savaş ve militarizm: Filmin bir kısmı, ülkenin militarist yapısını ve savaşın etkilerini yansıtır. Umut ve dayanışma: Tedirgin bir ortamda insanların zorluklara rağmen eğlenmeye çalışması ve birbirlerine destek olması vurgulanır. Film, bir haksızlık durumunda çoğunluğun azınlığı ezdiği ve bu şekilde arındığı mesajını da verir.

Yugoslavya'da yapılan bazı seçimler şunlardır: 1945 Genel Seçimleri. 1990 Seçimleri. 1992 Bağımsızlık Referandumu. Yugoslavya'nın dağılma sürecinde, 1989'da çok partili hayata geçilmiş ve serbest seçimler yapılmasına izin verilmişti.

Yugoslavya Komünist Partisi'nin dağılmasının birkaç nedeni vardır: 1. Etnik Gerilimler: Josip Broz Tito'nun ölümünden sonra, Yugoslavya'yı oluşturan cumhuriyetlerde yükselen milliyetçilik ve etnik çekişmeler parti içinde çatışmalara yol açtı. 2. Ekonomik Bunalım: 1980'ler boyunca artan borç yükü ve ekonomik istikrarsızlık, partinin merkezi yapısını zayıflattı ve özerk yönetimlerin güçlenmesine neden oldu. 3. İç Politika Değişiklikleri: Slobodan Miloseviç'in Sırbistan'da iktidara gelmesi ve partinin reformist kanadının zayıflaması, partinin birliğini daha da bozdu. 4. Kominform'dan Ayrılma: Tito'nun Sovyetler Birliği ile anlaşmazlığa düşmesi ve 1948'de Kominform'dan ayrılması, partinin uluslararası izolasyonuna ve iç yapısının zayıflamasına yol açtı.

"Kutsal Silahın Peşinde" (Armor of God) filmi, çeşitli ülkelerde çekilmiştir: Yugoslavya; Avusturya; İspanya.

Eski Yugoslavya göçmenleri için Türkiye'ye göç ederken gerekli olan bazı belgeler şunlardır: 1. Vatandaşlıktan Çıkma Dilekçesi: Göçmenlerin vatandaşlıktan çıkmadan önce bu dilekçeyi sunmaları gerekiyordu. 2. Pasaport ve Mal Varlığı Vergisi Muafiyeti: Pasaportlar ve 300.000 dinar değerini geçmeyen mallar vergiden muaf tutuluyordu. 3. Ev Eşyaları ve Menkullerin Götürülmesi: 1938 Sözleşmesi'ne göre ev eşyaları, at arabası ve iki büyük hayvanın götürülmesi hak olarak tanınmıştı. 4. Davet Mektubu: Türkiye'de akrabası olanların, göçmenlerin kabulü için davet mektubu alması gerekiyordu. 5. Vergi Numarası: Banka hesabı açmak ve diğer finansal işlemler için vergi numarası gerekliydi. 6. Kimlik Belgesi: Nüfus cüzdanı, pasaport veya ikamet tezkere gibi bir kimlik belgesi sunulması gerekiyordu. Bu belgeler, göç sürecinin daha hızlı ve sorunsuz gerçekleşmesi için önemlidir.