Eski İstanbul silüeti, tarihi ve doğal unsurların bir araya gelmesiyle şekillenmişti. Ana ögeler: - Topografya: Şehrin yedi tepesi, özellikle tarihi yarımada ve Boğaziçi'ndeki tepeler silüetin önemli parçalarıydı. - Dini yapılar: Bizans döneminde Ayasofya ve Aziz Havariyun kilisesi gibi yapılar, Osmanlı döneminde ise camiler (Sultanahmet, Nuruosmaniye, Süleymaniye vb.) silüeti belirlerdi. - Yeşil doku: Yapılı çevre, çevresindeki yeşil alanlarla tariflenirdi. - Surlar ve kentsel odak noktaları: Bizans döneminde surlar ve forumlar, Osmanlı döneminde ise külliyeler kent imgesini oluştururlardı. Ayrıca, modernleşme süreciyle birlikte 18. yüzyıldan itibaren Boğaziçi'nde köşk ve saraylar, 19. yüzyılda ise Dolmabahçe, Çırağan ve Beylerbeyi sarayları gibi yapılar silüete eklendi.