"Gül Muştusu" ifadesi, Sezai Karakoç'un bir şiirinde geçen ve diriliş erlerinin kuracağı bir medeniyetin tüller içinde oluşan görüntüsünü anlatan bir kavramdır. "Mutsuz Gül" ifadesi ise başka bir bağlamda kullanılmış olup, bu hikayede gül, şaşkın ve masum bir şekilde seçildiğini anlamaya çalışan bir karakter olarak tasvir edilmektedir.