Osmanlı'da 7 tuğ, askeri bir rütbe terimi olup, üstün yetenekleri olan komutanlara verilen bir unvandır. Osmanlı'da tuğ, hükümdarlık, vezirlik, beylerbeylik, sancakbeylik ve askeri görev ve memuriyet alameti olarak kullanılmıştır. Osmanlı tarihindeki bazı 7 tuğlu komutanlar: Kahramanmaraş Beyi Kara Murat Paşa; Trikala ve Selanik'te önemli savaşlar kazanan Balkanlı Ali Paşa; Vezir-i Azam Mahmut Paşa; Sokullu Mehmet Paşa; Bozoklu Mustafa Paşa. Ayrıca, Tanzimat'tan önceki padişahların savaş bayrakları, Oğuz geleneğine uygun olarak dokuz tuğdan oluşurdu.