Paleontologia

En iyi dinozor fosili olarak değerlendirilebilecek birkaç önemli keşif yeri: Kanada, Alberta'daki Dinozor İl Parkı: Geç Kretase dönemine ait tortular, özellikle boynuzlu ve fırfırlı dinozorlar (ceratopsianlar) ve ördek gagalı dinozorlar (hadrosaurlar) olmak üzere yüzlerce farklı türün kalıntılarını içermektedir. Moğolistan'daki Alevli Kayalıklar (Flaming Cliffs): 85 milyon yıl öncesine ait geç Kretase çökellerinde Velociraptor, Protoceratops ve Oviraptor gibi dinozorların fosilleri bulunmuştur. Güney Avustralya'daki Dinozor Koyu: Orta Kretase dönemine ait, aşırı soğuk ve karanlık koşullara adapte olmuş dinozor fosillerini içerir. Dinozor fosilleri ayrıca Amerika (Kuzey ve Güney), Avrupa, Asya ve Afrika gibi çeşitli bölgelerde de bulunmaktadır.

Buz Devri'nde bulunan bazı hayvanlar: Mamut (Manny). Tembel hayvan (Sid). Kılıç dişli kaplan (Diego). Meşe palamudu takıntılı sincap (Scrat). Diğer hayvanlar: mastodon, mağara aslanı, yünlü gergedan, bozkır bizonu ve dev ayılar.

Yılanlar, geç Kretase Dönemi'nde, yaklaşık 146 milyon yıl önce ortaya çıkmıştır. En eski yılan fosillerinden bazıları, Sahra çölünde bulunan ve erken Kretase dönemine ait olan Lapparentophis defrenni'ye aittir.

En büyük hadrozorlardan biri olan Shantungosaurus, yaklaşık 15 metre boyunda ve yaklaşık 15 ton ağırlığındadır. Ancak, "Chucarosaurus Diripienda" adlı dinozorun 30 metre uzunluğunda ve 50 ton ağırlığında olduğu tahmin edilmektedir, bu da onu bilinen en büyük dinozorlardan biri yapmaktadır.

Hadrozorların (ördek gagalı dinozorlar) yok olmasının birkaç nedeni olabilir: Gök taşı çarpması. Büyük volkanik patlamalar. Kıta hareketleri. Bilim insanları, hadrozorların neden yok olduğunu kesin olarak belirlemek için çalışmalarına devam etmektedir.

Miacidler, Miacoidea üst familyasına ait, ilk olarak Paleosen'de Çin ve ABD'de ortaya çıkan bazal carnivoraform memeli grubudur. Özellikleri: Boyut: Genellikle günümüz sansarlarına benzer küçük etçil hayvanlardı. Beslenme: Omurgasızlar, kertenkeleler, kuşlar ve küçük memelilerle beslenirlerdi. Yaşam tarzı: Modern etoburlarınki gibi hareketli uzuvlara sahip olup, ağaçlara tırmanma yetenekleri vardı. Miacidler, Eosen döneminde Avrasya ve Kuzey Amerika'da yayılmıştır.

Arambourgiania, en büyük pterosaurlardan biridir. Ancak, Arambourgiania'nın kanat açıklığı konusunda farklı görüşler bulunmaktadır: İlk kanat açıklığı tahminleri 11-13 metre arasında değişmekteydi ve bu da onu bilinen en büyük pterosaur yapıyordu. Daha sonraki araştırmalar, daha eksiksiz fosillerin ortaya çıkmasıyla, kanat açıklığının 8-10 metre arasında olabileceğini göstermektedir. Dolayısıyla, Arambourgiania'nın en büyük pterosaur olup olmadığı konusunda kesin bir yanıt vermek mümkün değildir.

En eski balık türü olarak kabul edilen bazı türler şunlardır: Protobterus. Bofa balığı (Lamprey). Conodontialar. Ostracodermler. Balıkların evrimi, yaklaşık 530 milyon yıl önce Kambriyen patlaması sırasında başlamıştır.

Archaeopteryx uçan bir dinozordur. Pterodactylus ise bir pterozor türüdür ve uçan bir sürüngendir. Dolayısıyla, Archaeopteryx uçan bir dinozor iken, Pterodactylus uçan bir sürüngendir.

En ağır mamut türü, bozkır mamutudur (Mammuthus trogontherii). Bu mamut türü, 8 tondan fazla ağırlığa sahip olup, yaklaşık 4,5 metreden uzundu. Diğer ağır mamut türleri arasında, yünlü mamut (Mammuthus primigenius) da bulunur ve yaklaşık 6 ton ağırlığındaydı.

Trilobit ve tribolit aynı değildir. Trilobit, Trilobita sınıfını oluşturan soyu tükenmiş deniz eklembacaklılarının adıdır. Tribolit ise, muhtemelen "trilobit" kelimesinin yanlış yazılmış veya anlaşılmış bir versiyonu olabilir. Ancak, mevcut belgelerde "tribolit" terimiyle ilgili herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Eğer farklı bir terim veya kelime kastediliyorsa, daha fazla bilgi sağlanması gerekebilir.

Gorgonopsiyen (Gorgonopsia), Orta ve Üst Permiyen dönemlerinde, yaklaşık 270 ila 252 milyon yıl önce yaşamış soyu tükenmiş bir kılıç dişli terapidler kladıdır. Özellikleri: Kafatası: Uzun ve dar bir kafatası yapısı vardır. Dişler: Uzamış üst ve bazen alt köpek dişleri ve kesici dişler, muhtemelen saldırı ve delme silahları olarak kullanılmıştır. Boyut: Orta Permiyen'de 10-15 cm'lik kafatası uzunluklarından, Üst Permiyen'de ayı benzeri boyutlara (60 cm'ye kadar) kadar büyümüşlerdir. Yaşam Tarzı: Karasal etoburlardı ve avlarını takip edip, zayıflayana kadar bekledikten sonra saldırırlardı. Gorgonopsiyenlerin fosilleri genellikle Güney Afrika ve Rusya'da bulunmuştur, ancak 2024'te İspanya'nın Mallorca adasında bulunan 280 milyon yıllık fosil, bu canlıların daha önce düşünülenden daha geniş bir alanda yaşamış olabileceğini göstermiştir.

Dinozorların yürüyüşü, türlerine ve evrimsel süreçlerine bağlı olarak değişiklik göstermiştir: Başlangıçta dinozorlar iki ayaklıydı ve ataları gibi hantal bir şekilde ilerlemek yerine koşabiliyorlardı. Triyas'ın sonundaki kitlesel yok oluştan sonra bazı dinozorlar iki ayaklı duruşlarını korurken, diğerleri dört ayak üzerine düştü. Sauropodlar, çapraz bir yürüyüşle, bir ön ayak karşı taraftaki arka ayak kaldırılmadan hemen önce yere değecek şekilde yürürlerdi. Dinozorların yürüyüş biçimleri, iç kulak kanallarının yapısı gibi yöntemlerle incelenerek belirlenmeye çalışılmaktadır.

Ara geçiş formlarının fosilleri genellikle fosil yataklarında ve jeolojik katmanlarda bulunur. Bazı ara geçiş formu fosilleri bulunan yerler: Tiktaalik: Kanada'nın Ellesmere Adası'ndaki Nunavut bölgesinde bulunmuştur. Archaeopteryx: Güney Almanya'da, 150 milyon yıl önce yaşamış bir canlı olarak keşfedilmiştir. Pakicetidler ve Ambulocetus natans: Pakistan'da, Tetis Okyanusu'nun eski kıyılarında bulunmuştur. Fosilleşme süreci çok nadir olduğundan, bu fosilleri bulmak oldukça zordur.

Balaur bondoc, 70,6 ila 66 milyon yıl önce, Geç Kretase döneminde yaşamıştır. Özellikle Erken veya Alt Maastrihtiyen döneminde, 77-65 mya arasında var olduğu düşünülmektedir.

Avrasya mağara aslanı (Panthera spelaea), yaklaşık 700.000-12.000 yıl önce yaşamıştır. Bu tür, son iki buzul çağının en büyük avcılarından biriydi ve yaklaşık 13.500 yıl önce soyu tükenmiştir.

Evet, mağara aslanı Türkiye'de yaşamıştır. Mağara aslanının (Panthera leo spelaea) Anadolu'da yaşadığı bilinmektedir. Ayrıca, Sibirya'da bulunan mağara aslanı fosillerinin, yapılan çalışmalara göre en az 28 bin yıl öncesine dayandığı iddia edilmektedir.

Pterodaktillerin uçamamasının nedeni, henüz gelişimlerinin tamamlanmamış olmasıdır. Ancak, Dr. David Unwin ve Dr. Charles Deeming'in araştırmaları, Çin ve Arjantin'de bulunan embriyo fosillerinin az gelişmiş kanatlarının, bu canlıların henüz erken gelişim aşamasında olduklarını ve yumurtadan çıkmak için vakitlerinin olmadığını gösterdiğini ortaya koymuştur. Bu sayede, pterodaktillerin doğumdan itibaren uçma yeteneğine sahip oldukları keşfedilmiştir.

Son Neandertallerin nasıl öldükleri kesin olarak bilinmemektedir. Ancak, birçok arkeolog, son Neandertallerin Homo sapiens (modern insanlar) tarafından yok edildiklerini düşünmektedir. Bunun yanı sıra, doğal nedenler de olası bir yok oluş sebebi olarak öne sürülmektedir. Örneğin, Space Physics uzmanı Agnit Mukhopadhyay, yaklaşık 41.000 yıl önce Dünya'nın manyetik kutuplarındaki bir değişimin (Laschamp olayı) Neandertallerin yok olmasına katkıda bulunmuş olabileceğini öne sürmektedir.

Saurolophus, yaklaşık 66 milyon yıl önce, K-T kitlesel yok oluş olayı sırasında nesli tükenmiştir. Bu yok oluş, dinozorların çağını sona erdirmiş ve birçok türün yok olmasına yol açmıştır.