1923-1939 yılları arasında Türkiye'nin dış politikası genel olarak barışçıl, gerçekçi ve uluslararası hukuka saygılı bir çizgi izlemiştir. Öne çıkan gelişmeler şunlardır: Lozan Antlaşması'ndan kalan sorunların çözümü: Musul Sorunu, dış borçlar, yabancı okullar ve nüfus mübadelesi gibi konular ele alınmıştır. Büyük devletlerle ilişkiler: İngiltere ile 1926'da Musul sorununun çözümüne ilişkin Ankara Antlaşması, Fransa ile 1932'de borçların taksitlendirilmesini öngören yeni bir sözleşme imzalanmıştır. Bölgesel işbirlikleri: 1934'te Balkan Antantı, 1937'de Sadabat Paktı gibi bölgesel paktlara katılarak Türkiye, kendi güvenliğini ve gücünü artırmıştır. Milletler Cemiyeti üyeliği: Türkiye, 1932'de Milletler Cemiyeti'ne üye olmuş ve 1934'te konsey üyeliğine seçilmiştir. Hatay'ın anavatana katılması: 1939'da Hatay, Türkiye'ye katılmıştır. Bu dönemde Türkiye, dünya barışına katkıda bulunmak ve dış politikada karşılaştığı sorunları çözmek için diplomatik destek aramıştır.