Koalisyon

SPD (Sosyal Demokrat Parti) ve CDU (Hıristiyan Demokrat Birlik) koalisyonu 4 Şubat 1966 tarihinde kuruldu.

Koalisyon hükümetlerinde yer alan partiler, hiçbir partinin tek başına hükümet kuracak çoğunluğa ulaşamadığı durumlarda belirlenir. Türkiye'de bazı koalisyon hükümetlerindeki partiler şunlardır: 1999-2002: Demokratik Sol Parti (DSP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Anavatan Partisi (ANAP). 1993: Doğru Yol Partisi (DYP) ve Sosyaldemokrat Halkçı Parti (SHP). 1974: Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) ve Milli Selamet Partisi (MSP). 1963-1965: Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Yeni Türkiye Partisi (YTP) ve bağımsızlar.

Avusturya'da 3 Mart 2025 tarihinde, ÖVP (Avusturya Halk Partisi), SPÖ (Sosyal Demokrat Parti) ve NEOS (liberal Neos partisi) partilerinden oluşan koalisyon hükümeti kurulmuştur. Bu, Avusturya'nın üç partili ilk koalisyon hükümetidir.

Süleyman Demirel'in İnönü ile koalisyon hükümeti 1991 yılında kurulmuştur.

Koalisyonun amacı, ortak eylemler gerçekleştirmek için belirli fikirleri paylaşan en az iki siyasi partinin bir araya gelerek bir hükümet kurmasıdır. Bu birliğin temel hedefleri: - Seçim sonuçlarını değerlendirmek: Tek bir partinin parlamentoda yeterli desteği sağlayamadığı durumlarda koalisyon, hükümetin kurulmasını sağlar. - Uzlaşma ve istikrar sağlamak: Farklı siyasi görüşlerin temsilini artırarak daha geniş bir katılım ve uzlaşma ortamı yaratır. - Kriz dönemlerinde ortak yönetim: Ülkenin zorlu dönemlerden geçtiği durumlarda ortak bir yönetim anlayışı geliştirmek.

İtalya Başbakanı Mario Draghi, koalisyon ortağı 5 Yıldız Hareketi'nin hükümetten desteğini çekmesi üzerine istifa etti.

Kemal Kılıçdaroğlu, MHP'yi çeşitli konularda eleştirdi: 1. Koalisyon Görüşmeleri: Kılıçdaroğlu, MHP'nin koalisyon görüşmelerine "her şeye hayır" diyerek yaklaşmasını eleştirdi ve bu tavrın vatandaşın önüne nasıl çıkacağını sorguladı. 2. Suriye Politikası: MHP'yi, IŞİD'le mücadele yerine Suriye ile mücadele için tezkere çıkarmakla suçladı ve bu politikayı Türkiye'nin çıkarlarını zedeleyici buldu. 3. Şehitlerin Hesabı: MHP'nin, Ortadoğu'dan gelecek şehitlerin hesabını nasıl vereceğini sordu. 4. Barış Süreci: Kılıçdaroğlu, barış sürecinde yaptığı konuşmalar nedeniyle MHP'yi "suçluyu kayırma" ile suçladı.

Koalisyonun Avantajları: 1. Farklı İdeolojilerin Temsili: Koalisyonlar, farklı siyasi görüşlerin temsil edilmesini sağlar, bu da toplumun geniş bir kesiminin ihtiyaçlarının karşılanmasına olanak tanır. 2. Uzlaşma Kültürü: Koalisyonlar, farklı partilerin bir araya gelerek uzlaşma sağlamalarını gerektirir, bu da siyasi kültürde diyalog ve işbirliği anlayışını güçlendirir. 3. Demokrasinin Güçlenmesi: Koalisyonlar, demokrasinin güçlenmesine katkıda bulunur, çünkü toplumun farklı kesimlerinin temsilini ve katılımını artırır. Koalisyonun Dezavantajları: 1. Kararsızlık: Koalisyonlar, farklı görüşlere sahip birey veya gruplardan oluştuğu için sıklıkla istikrarsız olarak nitelendirilir. 2. Karmaşıklık: Koalisyonlar, karmaşık ve yönetilmesi zor olabilir, çünkü farklı görüşler bir araya gelerek ortak bir hedef doğrultusunda birlikte çalışır. 3. Verimlilik Kaybı: Koalisyonlar, farklı görüşleri uzlaştırmak için zaman ve enerji harcanması nedeniyle verimsiz olabilir.

Almanya'da koalisyon hükümeti kurmak için şu adımlar izlenir: 1. Müzakereler: Partiler, hükümet programını ve uzlaşma alanlarını belirlemek için görüşmeler yapar. 2. Anlaşma: Eğer müzakereler başarılı olursa, partiler koalisyon sözleşmesini hazırlar. 3. Onay: Sözleşme, partilerin ilgili karar organlarında oylanır. 4. Başbakan Seçimi: Koalisyon anlaşmasının onaylanmasının ardından, yeni başbakan seçilir. Almanya'da koalisyon hükümetleri, nispi temsil sistemi nedeniyle yaygındır; bir partinin tek başına iktidar olması nadirdir.

ÖVP (Avusturya Halk Partisi) ve FPÖ (Avusturya Özgürlük Partisi) ayrıldı çünkü koalisyon müzakereleri başarısız oldu. Bu durumun başlıca nedenleri arasında, bakanlıkların paylaşımı konusundaki anlaşmazlıklar yer aldı.

Malezya Başbakanı Mahathir Muhammed, muhalefet partileriyle yeni koalisyon kurma çabalarının sonuçsuz kalması üzerine görevinden istifa etti.

Ecevit ve Erbakan'ın koalisyon yapmasının nedeni, 1974 yılında Türkiye'de hükümet kurmak için yeterli milletvekili sayısına ulaşamamış olmalarıydı. Bu dönemde, ülkede artan işsizlik, enflasyon ve siyasi gerilimler nedeniyle istikrar sağlamak ve sorunları çözmek için bir koalisyon hükümeti kurulması gerekliydi.

Bülent Ecevit, farklı koalisyon hükümetlerinde dört kez başbakanlık yaptı: 1. 1974-1975: CHP-MSP koalisyonu. 2. 1977: CHP azınlık hükümeti. 3. 1978-1979: Çeşitli partilerle kurulan koalisyon hükümeti. 4. 1999-2002: DSP, MHP ve ANAP koalisyonu.