Kaçış Kuramı Baumeister tarafından 1990 yılında geliştirilmiş ve intiharı, kişinin baş edemediği yaşam olayları ve duygulardan kaçış olarak seçtiği bir yöntem olarak tanımlamıştır. Bu kurama göre intihar fikri altı aşamada ortaya çıkar: 1. Kişi, mevcut koşulların kendi ve çevresindeki insanların standartlarını karşılayamadığı inancındadır. 2. Kişi, yüksek beklentilerine ulaşamamasının veya yaşadığı stresli yaşam olaylarının nedeni olarak kendini görür ve kendini suçlar. 3. Kişi, kendini yetersiz ve suçlu olarak algılar ve bu da olumsuz bir öz farkındalığa yol açar. 4. Olumsuz benlik algısı, kaygı ve depresyon gibi olumsuz duyguların ortaya çıkmasına neden olur. 5. Kişi, iç dünyasındaki anlamlılık ve bütüncüllüğün zayıflaması nedeniyle bilişsel bir yıkıma uğrar. 6. Bu yıkım, kişinin intihar etmesine yol açan dört sonucu doğurur: içsel yasakların ortadan kalkması, kendini çaresiz hissetme, hissizlik ve irrasyonel bilişler.