HTTP

Yandex kodları iki ana kategoriye ayrılır: HTTP durum kodları ve renk kodları. 1. HTTP Durum Kodları: Yandex'in web yöneticileri için sunduğu bu kodlar, web sitesinin ve robotların sayfalarla ilgili işlemlerini yönetir. Bazı yaygın kodlar şunlardır: - 301: Kaynak kalıcı olarak taşındı. - 400: Geçersiz istek. - 404: Sayfa bulunamadı. - 500: Dahili sunucu hatası. 2. Renk Kodları: Yandex'in resmi renkleri turuncu (#FC3F1D) ve siyah (#000000) olarak belirlenmiştir.

Kod 523, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Roblox Hata Kodu 523: Roblox'ta bu kod, sunucu tarafı bir hata olarak tanımlanır ve genellikle bir sunucunun kapatıldığı veya izin ayarlarının değiştirildiği durumlarda ortaya çıkar. 2. HTTP Durum Kodu 523 (Origin Is Unreachable): Bu kod, Cloudflare'in ters proxy hizmetinin kaynak sunucuya ulaşamadığı durumları belirtir.

Code 0 ifadesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir: 1. HTTP Durum Kodu: Code 0, resmi bir HTTP durum kodu değildir ve web tarayıcıları tarafından sunucudan yanıt alınamadığında kullanılır. 2. Programlama ve Sistem Yönetimi: Genel olarak, programlama ve sistem yönetiminde Code 0, bir işlemin başarıyla tamamlandığını veya hata olmadığını belirtmek için kullanılır.

Sunucu hata kodları, HTTP protokolünde beş ana kategoriye ayrılır: 1xx, 2xx, 3xx, 4xx ve 5xx. 5xx serisi sunucu hata kodları, sunucu tarafında oluşan sorunları ifade eder: 500 Internal Server Error: Sunucuda genel bir hata meydana gelmesi. 502 Bad Gateway: Sunucunun, gelen isteği başka bir sunucuya iletmesi sırasında iletişim bozukluğu yaşanması. 503 Service Unavailable: Sunucunun geçici olarak hizmet verememesi, bakım modunda olması veya aşırı yük altında kalması. Bu hata kodları, sunucu loglarına bakılarak ve sistem kaynakları gözden geçirilerek çözülür.

HTTP custom'un neden kaldırıldığı hakkında doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, özel HTTP başlıklarının (headers) genellikle ek bilgi sağlamak, troubleshooting yapmak veya belirli sunucu tarafı mantığını uygulamak için kullanıldığı bilinmektedir. Ayrıca, HTTP-Custom adlı bir mobil uygulama da mevcut olup, bu uygulama internet trafiğini özelleştirerek güvenli tüneller oluşturma imkanı sunar.

Kodlar iki ana kategoride incelenebilir: yazılım kodları ve diğer kodlar. 1. Yazılım Kodları: Programlama dilleri kullanılarak yazılan ve bilgisayarlara talimatlar veren kodlardır. 2. Diğer Kodlar: Çeşitli alanlarda kullanılan farklı kod türleri de vardır: - MCC Kodları: İşletmelerin faaliyet gösterdiği sektöre göre belirlenen dört haneli kodlardır ve finansal işlemlerde kullanılır. - HTTP Durum Kodları: İstemci ve sunucu arasındaki iletişimin durumunu bildiren 3 haneli sayılardır ve web sitelerinde hata ve başarı durumlarını belirtmek için kullanılır. - Muhasebe Kodları: Mali verilerin sınıflandırılması ve kayıt altına alınması için kullanılan kodlardır.

Bir sitenin API'sini kullanmak için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. API Anahtarını Almak: API sağlayıcısından erişim anahtarı (API Key) veya OAuth kimlik doğrulama bilgileri alınır. 2. API İstemcisi Ayarlamak: API isteklerini yapılandırmak için bir HTTP API istemcisi kullanılır. 3. İstek Göndermek: İstemci, API'ye belirli bir işlem yapmak için istek gönderir. 4. Yanıt İşlemek: API, işlemin sonucunu veya istenilen verileri içeren bir yanıt gönderir. 5. Veriyi Kullanmak: Kullanıcı veya uygulama, gelen yanıtı alarak bu veriyi işleyerek gerekli işlemleri gerçekleştirir. API'nin doğru bir şekilde kullanılabilmesi için kapsamlı dokümantasyon sağlanmalıdır.

Python Requests yerine kullanılabilecek bazı alternatifler şunlardır: 1. urllib: Standart bir Python kütüphanesi olup, HTTP, HTTPS, FTP gibi çeşitli protokollerle URL işlemleri ve HTTP istekleri için modüller sunar. 2. http.client: HTTP istekleri için düşük seviyeli bir arayüz sağlayan standart bir kütüphane modülüdür. 3. treq: Requests'e benzer bir API sunan, Twisted tabanlı bir Python kütüphanesidir. 4. httpx: Asenkron ve senkron HTTP istekleri için modern bir Python kütüphanesi olup, HTTP/2 desteği ve WebSocket desteği gibi özellikler sunar. 5. aiohttp: Asenkron HTTP istekleri için tasarlanmış bir kütüphanedir ve yüksek eşzamanlılık gerektiren uygulamalar için uygundur. Seçim, projenin özel ihtiyaçlarına ve tercih edilen çalışma akışına bağlı olarak değişir.

181 durum kodu HTTP protokolünde yer almayan bir koddur, bu nedenle anlamı hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

403 R25 ifadesi, HTTP 403 hata koduyla ilgili olabilir. Bu hata, bir web sunucusunun, istemcinin belirli bir kaynağa erişimini reddettiğini belirtir. 403 hatasının bazı yaygın nedenleri: - Erişim izinleri: Dosya veya klasörlerin yanlış izinlere sahip olması. - IP engellemeleri: Sunucunun belirli IP adreslerini engellemesi. - Hatalı .htaccess dosyası: .htaccess dosyasında yapılan hatalar. - Bozuk yönlendirmeler: Yanlış yapılandırılmış yönlendirmeler. Çözüm önerileri: - Erişim izinlerini kontrol etmek ve gerekli düzeltmeleri yapmak. - .htaccess dosyasını düzenlemek veya devre dışı bırakmak. - IP engellemelerini kontrol etmek ve kaldırmak. - Tarayıcı çerezlerini ve önbelleği temizlemek.

Response bilgisi iki farklı bağlamda oluşturulabilir: HTTP yanıtı ve yanıt mektubu. ### HTTP Yanıtı Oluşturma: 1. Status Line: İlk satırda HTTP sürümü, durum kodu ve durum mesajı yer alır. 2. Headers: Anahtar-değer çiftleri halinde ek bilgiler içerir, örneğin içerik türü, uzunluk, önbellek yönergeleri. 3. Body (isteğe bağlı): Yanıtın gerçek içeriği, HTML, JSON, resim gibi. ### Yanıt Mektubu Oluşturma: 1. Başlık: Mektubu alan kişiye saygılı bir şekilde hitap edin, örneğin "Dear [Adı Soyadı],". 2. Açılış Cümlesi: Mektubun orijinal isteği yanıtladığını belirtin, örneğin "I am writing in response to your letter from June 13th,". 3. Ana Bölüm: Orijinal mektuptaki soruları doğrudan ve kısaca yanıtlayın. 4. Teşekkür ve Kapanış: Mektubu yazan kişiye teşekkür edin ve imzanızı ekleyin.

4XX hataları, HTTP durum kodlarının bir serisi olup, istemci hatalarını ifade eder. Yaygın 4XX durum kodları şunlardır: 400 Bad Request: Sunucu, istemciden gelen isteği anlamakta zorlandığında bu kodu döner. 401 Unauthorized: Bu kod, sunucunun isteği gerçekleştirmek için kimlik doğrulaması gerektiğini belirtir. 403 Forbidden: İstemci, sunucuyla başarılı bir şekilde bağlantı kurmasına rağmen, belirli bir kaynağa erişim hakkı yoktur. 404 Not Found: İstemci, sunucuda mevcut olmayan bir kaynağa erişmeye çalıştığında bu hata kodu döner. 408 Request Timeout: Bu kod, sunucunun istemciden gelen isteği tamamlamak için belirli bir süre boyunca beklediğini, ancak yanıt alamadığını gösterir. 4XX hataları, kullanıcı deneyimini olumsuz etkileyebilir ve web sitesinin SEO performansını da etkileyebilir.

OWIN middleware, Open Web Interface for .NET (OWIN) standardının bir parçası olarak, HTTP isteklerinin işlenmesi için bir dizi bileşen anlamına gelir. Bu bileşenler, bir sunucu ile uygulama arasında yer alır ve isteklerin yönlendirilmesi, incelenmesi veya değiştirilmesi gibi amaçlarla kullanılır. OWIN middleware'in bazı faydaları: - Özelleştirme: Web uygulamasının davranışını belirli gereksinimlere göre uyarlama imkanı sunar. - Yeniden kullanılabilirlik: Orta katman bileşenleri farklı uygulamalarda yeniden kullanılabilir, bu da kod verimliliğini ve sürdürülebilirliğini artırır. - Esneklik: Orta katman bileşenlerinin yürütme sırasını kontrol etme esnekliği sağlar.

HTTP ayar dosyası, web sunucularında kullanılan ve sitenin ayarlarını değiştirmek, yetkilendirme işlemleri yapmak ve erişim kontrolünü yönetmek için kullanılan bir yapılandırma dosyasıdır. Bu dosyalardan en yaygın olanı `.htaccess` dosyasıdır ve Apache web sunucularında kullanılır. `.htaccess` dosyası sayesinde: Kullanıcıların erişimi engellenebilir. HTTP başlıkları yapılandırılabilir. Klasör ve dosyalara erişim izinleri verilebilir veya engellenebilir. Önbellek kontrolü yapılabilir. Domain yönlendirmesi yapılabilir. Web sitesi güvenliği için dosyalar şifrelenebilir. `.htaccess` dosyasını düzenlemek için genellikle bir metin düzenleyici kullanılır.

İstemci tarafında bir hata oluştu ifadesi, 4xx serisi HTTP hata kodlarından birini ifade eder. Bazı yaygın 4xx hata kodları ve anlamları: - 400 Bad Request: Sunucuya gönderilen isteğin formatının geçersiz veya eksik parametre içermesi. - 401 Unauthorized: Erişilmeye çalışılan kaynağa giriş yapmak için gerekli kimlik bilgilerinin eksik veya yanlış olması. - 403 Forbidden: Kaynağa erişim yetkisi olmadığı halde istek yapılması veya sunucunun bu kaynağı kesinlikle paylaşmıyor olması. - 404 Not Found: İstek yapılan kaynağın sunucuda bulunmaması.

413 hatası, istek varlığının sunucunun tanımladığı sınırların çok büyük olması durumunda ortaya çıkan bir HTTP durum kodudur. Bu durumda, bağlantı sunucu tarafından kapatılabilir.