GüneyCephesi

Şahin Bey, Kurtuluş Savaşı döneminde Güney cephesinde Fransızlara karşı savaşmıştır. Bu cephede mücadele etmesinin nedeni, Antep'in savunulması için bölgedeki milisleri örgütlemek ve Fransız işgaline karşı direnişe geçmektir.

Ankara Antlaşması ile Güney Cephesi'nin kapanmasının nedeni, Fransa'nın Sakarya Meydan Muharebesi'nin kazanılmasından sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Hükûmeti ile barış yapma gereğini hissetmesidir. Bu antlaşma sonucunda, 20 Ekim 1921'de Fransızlar işgal ettikleri yerlerden çekildiler ve böylece Güney Cephesi'ndeki askeri mücadele sona erdi.

Doğu ve Güney cepheleri, Milli Mücadele döneminde Türk milletinin varoluş mücadelesinde önemli rol oynayan iki cephedir. Doğu Cephesi: 1918-1921 yılları arasında aktif olmuş, bu cephede Türk ordusu Ermeni ve Gürcü birliklerine karşı savaşmıştır. Güney Cephesi: 1918-1921 yılları arasında Fransızlara ve onların desteklediği Ermeni çetelerine karşı verilmiştir.

Güney Cephesi'nde Kurtuluş Savaşı sırasında Maraş, Urfa ve Antep muharebeleri gerçekleşmiştir.

Doğu ve Güney cephelerinde kazanılan askeri ve siyasi başarılar şunlardır: Doğu Cephesi: 1. Gümrü Antlaşması (3 Aralık 1920): Ermenistan ile imzalanan bu antlaşma ile Doğu Anadolu'daki Türk toprakları tanındı ve bölgede barış sağlandı. 2. Kars ve Gümrü'nün Geri Alınması: 30 Ekim - 7 Kasım 1920 tarihleri arasında Türk kuvvetleri tarafından gerçekleştirilen operasyonlar sonucu bu bölgeler işgalden kurtarıldı. 3. Ermeni Sorununun Çözümü: Doğu Cephesi'ndeki zaferler, Ermeni sorununun askeri ve siyasi olarak çözülmesini sağladı. Güney Cephesi: 1. Ankara Antlaşması (20 Ekim 1921): Fransızlarla yapılan bu antlaşma ile Fransızlar, işgal ettikleri bölgeleri Türkiye'ye geri bıraktılar. 2. Yerel Direniş ve Kahramanlar: Antep, Maraş ve Urfa'da yerel halkın direnişi ve Şahin Bey, Sütçü İmam gibi kahramanların çabaları ile Fransız işgali sona erdirildi. 3. Halkın Desteği: Güney Cephesi'ndeki başarılar, Türk milletinin bağımsızlık ve egemenlik konusundaki kararlılığını pekiştirdi.

Güney Cephesi, 20 Ekim 1921'de Fransa ile imzalanan Ankara Antlaşması ile kapandı.

Milli Mücadele döneminde Doğu Cephesi ve Güney cephesinde meydana gelen gelişmeler şu şekildedir: Doğu Cephesi: 1. Mondros Ateşkes Antlaşması (30 Ekim 1918) ile Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı'ndan yenik çıkması, Doğu Anadolu'da Ermeni işgallerinin başlamasına neden oldu. 2. Ermeni Sorunu ve İşgaller : Ermeniler, Batılı devletlerin desteğiyle bağımsız bir devlet kurma çabasına giriştiler ve bölgedeki Türk köylerine saldırılar düzenlediler. 3. Erzurum Kongresi (23 Temmuz-7 Ağustos 1919) : Doğu Anadolu'daki Ermeni tehlikesine karşı alınacak önlemleri belirlemek amacıyla toplandı. 4. Kâzım Karabekir Paşa ve 15. Kolordu : Kâzım Karabekir Paşa komutasındaki 15. Kolordu, Ermeni işgaline karşı mücadele etti ve Sarıkamış'ı geri aldı. 5. Gümrü Antlaşması (3 Aralık 1920) : Doğu Cephesi'ndeki Türk kuvvetlerinin zaferi sonucunda Ermenistan ile imzalandı ve Ermeni sorunu çözüldü. Güney Cephesi: 1. Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası İngilizler, Hatay, Antep, Maraş ve Urfa'yı işgal etti, daha sonra bu bölgeleri Fransa'ya bıraktı. 2. Fransız İşgali : Fransızlar, bölgede Ermeni çetelerini destekleyerek kontrol sağlamaya çalıştı. 3. Kilikyalılar Cemiyeti : Adana ve çevresinde direnişi örgütlemek amacıyla kuruldu. 4. Maraş Savunması : 31 Ekim 1919'da Fransız askerlerinin Türk kadınlarına saldırısı sonucu Sütçü İmam, işgalcilere karşı ilk kurşunu attı ve Maraş'ta direniş başladı. 5. Ankara Antlaşması (20 Ekim 1921) : Fransızlar, işgal ettikleri bölgeleri Türkiye'ye geri bıraktılar.

Güney Cephesi'nde halk, Fransız işgali ve Ermeni saldırılarına karşı Kuvâ-yı Milliye örgütlerini kurdu.

Güney Cephesi, Fransız ve Ermenilere karşı savaşılan ve halkın oluşturduğu Kuvayımilliye'nin mücadele ettiği cephedir. Ankara Antlaşması ile bu cephe 1921 yılında kapanmıştır.

Güney Cephesi'nde Kuvâ-yi Milliye birliklerinin savaşmasının nedeni, Fransızların ve Ermenilerin işgaline karşı halkın direnişini örgütlemekti. Mondros Ateşkes Antlaşması sonrasında güney bölgesi İngilizlere, daha sonra ise Fransızlara bırakılmıştı.

Güney Cephesi'nde ilk savaş, Hatay'ın Dörtyol ilçesinde Fransızlara karşı halkın koymasıyla başlamıştır.

Düzenli ordunun savaşmadığı cephe, Güney Cephesi'dir.

Güney Cephesi, Kurtuluş Savaşı sırasında Kuvayı Milliye birlikleri tarafından kurulmuştur.

Şahin Bey, Güney Cephesi'nde savaşmıştır.

Milli Mücadele döneminde Doğu Cephesi ve Güney Cephesi'nde meydana gelen gelişmeler şunlardır: Doğu Cephesi: 1. Ermeni Sorunu ve İşgal: Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası Ermeniler, Doğu Anadolu'da bağımsız bir devlet kurma çabasına giriştiler ve bölgedeki Türk köylerine saldırılar düzenlediler. 2. Kazım Karabekir Paşa'nın Liderliği: Mustafa Kemal Atatürk'ün emriyle Erzurum'a gönderilen Kazım Karabekir Paşa, 15. Kolordu ile Ermeni işgaline karşı mücadele etti ve Sarıkamış Harekâtı'nı başlattı. 3. Gümrü Antlaşması: Türk kuvvetlerinin başarısı sonucu Ermenistan ile Gümrü Antlaşması imzalandı (3 Aralık 1920). Bu antlaşma ile Ermenistan, Doğu Anadolu'daki Türk topraklarını tanıdı ve bölgede barış sağlandı. Güney Cephesi: 1. Fransız İşgali: Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası Fransızlar, Güney Anadolu'yu işgal ettiler ve Ermeni çetelerini destekleyerek kontrol sağlamaya çalıştılar. 2. Direniş Hareketleri: Adana, Antep, Maraş ve Urfa'da Türk halkı işgale karşı direnişe geçti. Özellikle Maraş'ta Sütçü İmam'ın kurşunuyla başlayan direniş, şehrin Fransız işgalinden kurtarılmasına yol açtı (12 Şubat 1920). 3. Ankara Antlaşması: Sakarya Meydan Muharebesi sonrası Fransa, Ankara Antlaşması'nı imzalayarak işgal ettiği bölgelerden çekildi (20 Ekim 1921).

Güney Cephesi'nde halkın tutumu, Fransızlara ve Ermenilere karşı destansı bir direniş şeklindeydi. Halk, Kuva-yı Milliye birlikleri ve yerel güçlerle birlikte harekete geçerek işgallere karşı çıktı. Maraş, Urfa ve Antep gibi şehirlerde halk, örgütlenerek Fransızların ve Ermenilerin saldırgan tutumlarına karşı büyük bir mücadele verdi ve bu şehirlerin kurtulmasını sağladı.

Maraş, Kurtuluş Savaşı'nda Güney Cephesi'nde yer almaktaydı.

Doğu ve Güney Cepheleri, Kurtuluş Savaşı sırasında farklı nedenlerle açılmıştır: 1. Doğu Cephesi: Bu cephe, Ermeni Taşnak ve Hınçak cemiyetlerinin Doğu Anadolu Bölgesi'nde bir devlet kurmak istemesi ve Ermenilerin 1915 yılında Türkleri katletmesi nedeniyle açılmıştır. 2. Güney Cephesi: Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası güney bölgelerinin İtilaf Devletleri tarafından işgal edilmesi ve Fransızların Ermeni çetelerini destekleyerek bölgede kontrol sağlamaya çalışması sonucu açılmıştır.

Güney Cephesi Kurtuluş Savaşı'nda düzenli ordunun gerek kalmadığı tek cephedir.

Güney Cephesi'nde düzenli ordunun kurulmamasının temel nedeni, Kuvayı Milliye birliklerinin yeterli olması ve halkın direnişiydi. Bu cephede, Fransızlar ve Ermenilere karşı mücadele, yerel halkın ve gönüllü subayların liderliğinde, bölgesel nitelikli silahlı halk kuvvetleri olan Kuvayı Milliye tarafından yürütülmüştür.