Fransız sinemasında çeşitli akımlar bulunmaktadır: 1. Şiirsel Gerçekçilik: 1930'larda ortaya çıkan bu akım, karamsar ve gerçekçi konuları şiirsel bir anlatımla işler. 2. İtalyan Yeni Gerçekçiliği: İkinci Dünya Savaşı sonrası İtalya'da gelişen bu akım, stüdyo yerine gerçek mekanlarda çekim yaparak toplumsal yaşamı beyaz perdeye aktarır. 3. Fransız Yeni Dalgası (La Nouvelle Vague): 1950'ler ve 1960'larda ortaya çıkan bu akım, klasik sinema anlatısını reddederek özgür kurgu, doğaçlama diyaloglar ve gerçek mekân kullanımı ile sinema dilini değiştirir. 4. Avant-Garde Sinema: 1920'lerde ressam ve fotoğraf sanatçıları tarafından geliştirilen bu akım, sınırları zorlayan, estetik ve güzelliğe önem veren filmler üretir. 5. Cinema Verite: Gerçekliği olduğu gibi yansıtmayı amaçlayan bu akım, seslendirme ve montaj kullanmadan, amatör oyuncularla doğal ortamlarda çekim yapar.