Çalgı

Tar çalgısı, şu adımlarla çalınabilir: 1. Duruş ve tutuş: Sandalye üzerinde sırt ve omuzlar dik olacak şekilde oturulur, dizler omuz genişliği kadar açılır. 2. Mızrap kullanımı: Mızrap, sağ el başparmak ve işaret parmağının arasında kalacak şekilde geniş kısmından tutulur. 3. Tellerin çalınması: Tarın kolu sol elin baş ve şahadet parmakları arasında sıkılır ve sağ elin ihtizaza getirdiği teller, sol elin şahadet, orta ve yüzük parmaklarıyla değişik perdeleri sıkarak çalınır. 4. İcra teknikleri: İcra sırasında, farklı mızrap vurma yöntemleri ve diğer teknikler kullanılır. Tar çalgısının nasıl çalınacağına dair daha fazla bilgi için YouTube'da "Tar Nedir, Nasıl Çalınır, Tar Akort Sistemi" ve "Tar Çalgısı" başlıklı videolar izlenebilir.

Balalayka çalmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Tutuş: Sol el ile balalaykanın sapını tutun, başparmak sapın arkasında, diğer parmaklar ise sapın önünde olmalıdır. 2. Parmak Pozisyonu: Sol elin parmakları, sap üzerinde uygun pozisyonda olmalıdır ve her parmak belirli bir perdeye yerleştirilebilir. 3. Tellere Dokunuş: Sağ el ile tellere vurun, başlangıçta hafif bir baskı uygulayarak başlayın ve çalmak istediğiniz nota veya akora göre baskıyı ayarlayın. 4. Ritim ve Teknikler: Halk müziği tarzında kullanılan tırnaklarla vurma, parmak vuruşları ve parmak kaydırmaları gibi teknikleri uygulayın. 5. Pratik: Düzenli pratik yaparak çalma becerilerinizi geliştirin ve basit melodilerle veya akorlarla başlayarak zamanla daha karmaşık parçalara geçin. Balalayka çalmayı öğrenmek için bir öğretmenle çalışmak veya kendi kendine öğrenme kılavuzlarını takip etmek mümkündür.

Körüklü ve klavyeli bir çalgı bulmacalarda "akordeon" olarak cevaplanabilir.

Balaban çalgısının kökeni, Çin'e dayanmaktadır.

Kamança, Azerbaycan, İran ve Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'ne ait bir yaylı telli çalgıdır.

Korno, üflemeli bir çalgı olup, şu şekilde çalışır: 1. Ağızlığa Üfleme: Korno'nun üflenen ucunda koni biçiminde bir ağızlık bulunur ve bu ağızlığa dudaklar yerleştirilerek üflenir. 2. Ses Üretimi: Dudakların titreşimi ile birlikte hava, borunun içinden geçer ve çeşitli titreşimlerden sonra enstrümanın ses çıkış yeri olan kalak bölümünden yükseltilmiş olarak duyulur. 3. Ses Kontrolü: Dudakların gerginliği değiştirilerek farklı sesler elde edilir; gevşek bırakıldığında bas sesler, gergin tutulduğunda ise tiz sesler çıkar. 4. Valf Kullanımı: Modern kornolar, seslerin değiştirilmesi için kullanılan piston veya rotor valfleri ile donatılmıştır.

Garmon, Azerbaycan halk çalgılarından biridir. Özellikleri: Görünüm: İlk bakışta akordeona benzer, ancak daha küçük bir yapıya sahiptir. Malzeme: Ahşap bölümleri genellikle ceviz ve dişbudak ağacından yapılır. Yapımı: Tamamı el yapımıdır. Körük Sistemi: Körüklü bir çalgıdır; sağ ve sol elin yardımıyla körüğü açıp kapatarak çalınır. Tuşlar: Tuş yerine yuvarlak düğmeler bulunur. Ses: Cazibedar bir ses rengine sahiptir. Kullanım: Solo ve topluluk aleti olarak kullanılır, düğünlerde ve milli dans müziği icrasında tercih edilir. Garmonun ses sistemi, Azerbaycan'da ustalar tarafından milli ses düzenine uygun hale getirilmiştir, bu da ona geniş bir ifade özgürlüğü sağlar.

Obuanın özellikleri şunlardır: 1. Yapı: Obua, üstten alta doğru genişleyen konik bir biçeme sahiptir ve üç parçadan oluşur: ağızlık, gövde ve anahtarlar. 2. Malzeme: Genellikle abanoz veya gül ağacından yapılır, ancak şimşir ve sedir ağaçları da kullanılabilir. 3. Ses: Diğer ahşap nefesli çalgılara göre daha derinlemesine bir ses verir. 4. Tuş Sistemi: Notaların değiştirilmesi için kullanılan bir tuş sistemine sahiptir. 5. Tarihçe: 17. yüzyılda iki Fransız müzisyeni tarafından icat edilmiştir. 6. Kullanım Alanları: Klasik müzik orkestralarının yanı sıra caz, rock ve pop müzikte de kullanılır.