Buğday

Qarğıdalı nişantası (mısır nişantası) ve buğday nişantası aynı maddeler değildir, çünkü farklı malzemelerden elde edilirler. Buğday nişantası, buğday tanesinin özünden üretilirken, mısır nişantası mısır tanelerinden üretilir.

1 dönümden kaç kilo buğday çıkacağı, toprak yapısı, iklim şartları ve bakım gibi faktörlere bağlıdır. Genel olarak, sulama ve kaliteli gübreleme ile bir dönümden 750 kiloya kadar buğday hasat edilebilir. Ayrıca, yağışın bol olmadığı veya zamansız olduğu durumlarda ve sulama yapılmayan tarlalarda, gübrelemeye bağlı olarak bu miktar 300 kilo civarında olabilir.

1 dönüm buğday tarlasının ne kadar kazandıracağı, buğday verimi, satış fiyatı ve üretim maliyetleri gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. 2025 yılı itibarıyla 1 dönüm buğday ekimi için tahmini maliyet 2000-4000 TL arasında değişmektedir. Verim açısından, Türkiye genelinde ortalama olarak 1 dönümden 300-600 kg arasında buğday elde edilebilir. Bu durumda, buğday satış fiyatıyla çarpıldığında toplam kazanç hesaplanacaktır. Güncel buğday alım fiyatları ise Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO) tarafından ton başına ekmeklik buğday için 9250 TL, makarnalık buğday için 10.000 TL ve arpa için 7250 TL olarak açıklanmıştır.

Evet, buğdayın içinde gluten bulunur.

TMO (Toprak Mahsulleri Ofisi) ve TÜRİB (Türkiye Ürün İhtisas Borsası) fiyatları doğrudan aynı değildir, ancak her ikisi de buğday ve diğer tarım ürünlerinin fiyatlarında rol oynar. TMO, buğday alım fiyatlarını kendi resmi sitesinde duyurur ve bu fiyatlar, kişi ve kuruluş ayrımı olmaksızın peşin bedel mukabili serbest olarak satışa sunulur. TÜRİB ise ELÜS (Elektronik Ürün Senedi) piyasasında buğday ve diğer tarım ürünlerinin ticaretini yapar ve bu piyasada oluşan fiyatlar, TÜRİB'in resmi web sitesinde yayınlanır.

Buğday, Poaceae (buğdaygiller) familyasına aittir.

Buğdayın en karlı işlenmesi için aşağıdaki yöntemler önerilir: 1. Uygun Tohum Seçimi: Bölgeye uygun, hastalıklara dayanıklı ve yüksek verimli tohumlar seçilmelidir. 2. Toprak Analizi ve Hazırlığı: Toprak analizi yapılarak besin maddeleri ve organik madde oranı belirlenmeli, eksiklikler gübreleme ile telafi edilmelidir. 3. Doğru Ekim Teknikleri: Tohumlar uygun derinlikte ve doğru sıra aralıklarıyla ekilmelidir. 4. Etkin Gübreleme: Toprak analizine dayalı olarak hazırlanan gübreleme programları ile bitkilerin ihtiyaç duyduğu besin maddeleri doğru miktarda ve zamanda verilmelidir. 5. Sulama Yönetimi: Suyun etkin kullanımı için modern sulama teknikleri (damla sulama, yağmurlama) uygulanmalıdır. 6. Yabancı Ot ve Zararlı Mücadelesi: Kimyasal, biyolojik ve mekanik yöntemlerle yabancı ot ve zararlılarla mücadele edilmelidir. 7. Hasat ve Depolama: Buğdayın doğru zamanda ve uygun yöntemlerle hasat edilmesi, ürün kayıplarını minimize eder. Ayrıca, tarım teknolojileri ve eğitim faaliyetleri de verimliliği artırmak için önemlidir.

Buğdayda en iyi verimi sağlamak için dengeli gübreleme yapılması önerilir. Diğer kullanılabilecek gübreler ve uygulama zamanları: - Şubat sonu: Dekarda 8-10 kilogram üre gübresi. - Mart ayı sonu veya Nisan başı: Amonyum nitrat formunda, dekarda 16-20 kilogram gübreleme. Gübreleme öncesi mutlaka toprak analizi yapılması, toprağın eksiklerinin belirlenmesi ve buna göre hareket edilmesi önemlidir.

Buğday biçerken dikkat edilmesi gereken bazı önemli hususlar şunlardır: 1. Hasat Zamanı: Buğday başaklarında rutubet oranı %11-12 arasında olmalıdır. 2. Biçerdöver Ayarları: Biçerdöverin silindir hızı, batör-kontrabatör açıklığı ve vantilatör ayarları doğru yapılmalıdır. 3. Yükseklik: Tarlanın ve buğdayın gelişme durumuna göre biçerdöver yaklaşık 10-15 cm yükseklikten hasat yapmalıdır. 4. Operatör Eğitimi: Ehliyetsiz biçerdöver operatörlerine biçim yaptırılmamalı, operatörlerin eğitimli ve dikkatli olması sağlanmalıdır. 5. Hava Koşulları: Sabah çok erken ve akşam çok geç saatlerde yapılan hasatta rutubet artar, bu da başak ve tane atma oranını yükseltir.

Buğday, yüksek verim ve uygun piyasa koşulları sağlandığında para kazandırır. Bu süreç şu işlemlerden sonra gerçekleşir: 1. Yetiştirme: Buğday, verimli topraklarda ve doğru tarım uygulamalarıyla yetiştirilir. 2. Hasat: Buğday, uygun hasat zamanında toplanarak hasat edilir. 3. Depolama: Hasat edilen buğday, su oranı %12-14'ün altında olacak şekilde depolanır. 4. Pazarlama: Kaliteli buğday, iç veya dış piyasada iyi fiyatlar elde edilerek satılır. Ayrıca, buğday vadeli işlemler veya yatırım fonları aracılığıyla da finansal kazanç sağlanabilir.

Tip 5 ve Tip 6 buğday unu arasındaki temel fark, kül oranları ve randıman değerleridir. - Tip 5 buğday unu, %0.50 kül oranına sahip olup, randımanı 65'e kadar olan unları ifade eder. - Tip 6 buğday unu, %2.00 kül oranına sahip olup, randımanı %91 ve üzeri olan unları kapsar. Bu nedenle, Tip 6 unu, daha yüksek mineral içeriği ve daha kaba yapısıyla hayvan yemlerinde tercih edilirken, Tip 5 unu insan tüketimine yönelik ürünlerde kullanılır.

Sert endosperm, buğday tohumunun (tane) iç kısmında yer alan ve daha fazla protein içeren, daha sert bir yapıya sahip endosperm türüdür.

Emmer ve siyez buğdayı aynı tür değildir, ancak birbirleriyle ilişkilidirler. Siyez buğdayı, bilimsel adıyla Triticum monococcum, 2n kromozom yapısına sahip ve tek başakçıklı bir buğday türüdür. Emmer ise Triticum dicoccum olarak bilinir ve Türkiye'de Kars yöresinde ekilen, yabancı dillerde "gernik" veya "kavılca" olarak adlandırılan bir buğday türüdür.

Tınlı ve killi topraklar, buğday için en iyi toprak türleri arasında yer alır. Bu topraklar, nem tutma ve drenaj özellikleri sayesinde buğday yetiştiriciliğinde avantaj sağlar. Diğer uygun toprak türleri şunlardır: - Alüvyonlu topraklar: Yüksek verimlilikleriyle bilinir ve buğday için uygundur. - Turba topraklar: Organik madde açısından zengin olup, buğdayın sağlıklı büyümesini destekler. - Siltli topraklar: İyi drenaj ve su tutma kapasitesine sahiptir. Buğday yetiştiriciliğinde toprak pH'ının 5,5 ile 7,5 arasında olması idealdir.

Sahran kelimesi, altınsarısı renginde bir çeşit buğdayı ifade eder.

Buğday hasadında tane kaybını azaltmak için aşağıdaki önlemler alınmalıdır: 1. Ayarlı ön tabla ile uygun yükseklikten hasat: Fazla yüksekten hasat, yatık ve yarı yatık bitkilerin biçerdöverin ön tablasına alınmasını önleyerek tabla ve verim kaybına neden olur. 2. Sabah ve öğleden sonra farklı ayarlar: Günlük sıcaklık artışına bağlı olarak tanelerdeki nem oranı değiştiği için, buğday hasadına sabah saat 10'dan sonra çiğ kalkınca girilmelidir. 3. Biçerdöverin silindir hızı: Biçerdöverin silindir hızı, dakika da 250-350 devir arasında olmalıdır. Aşırı hız, tanelerin kırılmasına ve eleklerde tıkanmalara yol açar. 4. Batör-kontrabatör aralık ayarı: Dövülmemiş başaklar dışarı atılıyorsa, batör-kontrabatör aralık ayarı iyi yapılmalı ve gerekirse aşınmış parçalar değiştirilmelidir. 5. Vantilatör ayarı: Tanelerin tekrar dışarı atılmaması için vantilatör ayarı kontrol edilmeli ve gerekirse yeniden ayarlanmalıdır. 6. Hasat sonrası kontrol: Biçerdöver tarlaya girdikten sonra, operatör tarafından başak ve tane döküp dökmediği kontrol edilmelidir. Bu önlemler, buğday hasadında tane kayıplarını en aza indirmeye yardımcı olacaktır.