Bağlaçlar

Bağlaç olan "de" ve "da" ile bulunma eki olan "-de", "-da" arasındaki temel fark, yazılış ve kullanım şekilleridir: Bağlaç olan "de" ve "da", cümlede ayrı yazılır ve "dahi" anlamında kullanılır. Bulunma eki olan "-de", "-da", cümlede bitişik yazılır ve bir eylemin nerede gerçekleştiğini belirtir. Ayrıca, bağlaç olan "de" ve "da", kendilerinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak büyük ünlü uyumuna uyar, ancak ünsüz benzeşmesine uğramaz.

Ve ve veya bağlaçları arasındaki temel fark, ifade ettikleri anlamlardır: Ve (and) bağlacı, kesinlikle ikisinin birden anlamı taşır ve bilgisi mutlaktır. Veya (or) bağlacı, ikisi birden de olabilir veya yalnızca birisi de olabilir anlamını taşır ve muğlak bir ifadedir. Ayrıca, ve/veya bağlacı, en az bir ifadenin veya tüm ifadelerin doğru olduğu birleşik önermelerde kullanılır ve "a veya b ya da hepsi" ifadesinin kısaltılmış halidir.

Aber ve doch kelimeleri, Almanca'da "ama" anlamına gelir ve genellikle bağlaç olarak kullanılır. Aber ve doch'un aynı anlamı taşıdığı durumlar: Bağlaç olarak kullanıldığında: "Ich habe dich gesucht, aber ich konnte dich nicht finden" (Seni arıyordum, ama seni bulamadım) cümlesinde olduğu gibi. Aber ve doch'un farklı anlamlar taşıdığı durumlar: Modal parçacık olarak kullanıldığında: "Sei doch nicht so!" (Hadi, öyle olma!) veya "Das ist doch nicht zu fassen!" (Bu inanılmaz!) örneklerinde olduğu gibi. Diğer anlamlar: "Doch" kelimesi, bağlama göre "elbette", "tabii ki" veya "açıkçası" gibi anlamlar da taşıyabilir. Genel olarak, "aber" daha yaygın olarak kullanılırken, "doch" olumsuz bir ifadeyi çelişmek için daha çok tercih edilir.

Fakat bağlacı, zıtlık veya karşıtlık ifade etmek için kullanılır. Kullanım kuralları: Cümle ortasında kullanım: Genellikle cümle ortasında yer alır, ancak öncesinde virgül kullanılması yanlış değildir. Cümle başında kullanım: Nadiren cümle başında kullanılır. Nokta kullanımı: Fakat bağlacından önce kesinlikle nokta konmaz. Örnekler: "Zeynep ile birlikte kahve içmeye gitmek istiyorum, fakat o çay içmekte ısrar ediyor". "Yemek çok lezzetliydi, fakat biraz soğuktu". "Altmış yaşında, kır saçlı; fakat dinç bir adam bağırdı".

İngilizcede "for" kelimesi şu durumlarda kullanılır: Amaç veya neden belirtmek için. Belirli bir süreyi ifade etmek için. Konuşulan şeyi belirtmek için. Yetenek, deneyim veya nitelikleri belirtmek için. Bir şeyi değiştirmek, düzeltmek veya hazırlamak için. Ayrıca, "for" kelimesi edat ve bağlaç olarak da kullanılır, ancak kullanımı çok daha yaygındır.

Sonra kelimesi, Türkçede bağlaç olarak kullanıldığında, genellikle zaman belirtmek için "önce" ve "sonra" şeklinde ardışık olayları ifade eder. Örnekler: "Az önce geldi, çok sonra öğrendi". "İki gün sonra geldi, üç gün önce gitti". Ayrıca, "sonra" kelimesi, "den sonra" şeklinde kullanıldığında edat olarak da işlev görür. Örnek: "Olaydan sonra evini de arabasını da satmış". "Sonra" kelimesinin bağlaç olarak kullanımına dair spesifik bir örnek bulunamamıştır.

Edatlar ve bağlaçlar arasındaki temel farklar şunlardır: Edatlar cümleden çıkarıldığında cümlenin anlamı bozulur, bağlaçlar cümleden çıkarıldığında ise anlamda daralma olur ancak tamamen bozulma olmaz. Edatlar kelimeler arasında çeşitli anlam ilişkileri kurarken, bağlaçlar kelime, kelime grupları ya da cümleleri birbirine bağlar. Bazı kelimeler hem bağlaç hem de edat olarak kullanılabilir. Edat mı, bağlaç mı olduğunu anlamak için şu yöntemler kullanılabilir: "İle" kelimesi için: "İle" yerine "ve" getirildiğinde anlamlı oluyorsa bağlaç, anlamsız oluyorsa edattır. "Ancak" kelimesi için: "Ancak" yerine "sadece" getirince anlamlı oluyorsa edat, anlamlı olmuyorsa bağlaçtır. "Yalnız" kelimesi için: "Yalnız" yerine "ama" getirince anlamlı oluyorsa bağlaç, anlamsız oluyorsa edattır.

Bağlaç olan "ki" ayrı yazılır. Örnek cümleler: "Bilmem ki, demek ki, kaldı ki". "Türk dili, dillerin en zenginlerindendir; yeter ki bu dil, şuurla işlensin" (Atatürk). "Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer". Kalıplaşmış bazı örneklerde "ki" bağlacı bitişik yazılır: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki. "Sınavı kazanacağını biliyordum çünkü çok çalıştı". "Beni terk etti halbuki onunla ne hayallerim vardı".

Ne... ne bağlacı, aynı görevdeki kelimeleri, kelime gruplarını ve öğeleri birbirine bağlar. Bazı kullanım örnekleri: Özneleri birbirine bağlar: Ne şiş yansın ne kebap. Nesneleri birbirine bağlar: Ne ev ne araba, bir şey istemiyorum. Yüklemleri birbirine bağlar: Ne arıyorum ne soruyorum. Cümleleri birbirine bağlar: Ne ben gittim ne o geldi. Ayrıca, "ne... ne" bağlacı, cümlede karşılaştırma anlamı da sağlayabilir. "Ne... ne" bağlacı, çoğunlukla yüklemleri olumlu olan cümlelerde kullanılır.

Çünkü kelimesi, Türkçede bağlaç olarak kullanılır. Bağlaç, cümleleri, aynı görevdeki kelimeleri ve sözleri birbirine bağlayan, değişik anlamlar katan kelimelerdir. Çünkü bağlacı, "şundan dolayı, şu sebeple" anlamlarına gelir ve iki cümle arasında neden-sonuç ilişkisi kurar. Örnekler: Eve gittim, çünkü babam çağırmıştı. Otobüse yetişemedik; çünkü evden geç çıkmıştık. Kazandı, çünkü çalıştı.

Amaç-sonuç cümlelerinde kullanılan bazı bağlaçlar: için; diye; üzere; amacıyla. Bu bağlaçlar, eylemin hangi amaçla gerçekleştirildiğini belirtir. Örnekler: "Sınavı kazanmak için çok çalışmış". "Kilo vereyim diye spor yapıyor". "Daha rahat konuşalım diye ablam odadan çıktı".

Bağlaçları ayırt etmek için şu yöntemler kullanılabilir: Bağlaç olan “ki” ve ek olan “-ki” ayrımı: Bağlaç olan “ki” her zaman ayrı yazılırken, ek olan “-ki” bitişik yazılır. Bağlaçların yazımı: Bağlaçlar (“ile” hariç) önceki ve sonraki kelimeden ayrı yazılır. Bağlaçların işlevi: Bağlaçlar, cümleleri, cümle ögelerini ve kelimeleri birbirine bağlar. Bağlaç türleri: Eşdeğerlik bağlaçları: “ya da, veya, yahut, veyahut” gibi bağlaçlar, aynı değerde olup da birinin tercih edilmesi gereken iki seçenek arasında kullanılır. Karşılaştırma bağlaçları: “ya…ya”, “hem…hem (de)” ve “ne…ne (de)” gibi bağlaçlar, cümleler veya ögeler arasında karşılaştırma yapar. Gerekçe bağlaçları: “çünkü”, “madem(ki)” ve “zira” gibi bağlaçlar, bir eylemin nedenini belirtir. Başlama bağlaçları: “ama, fakat, lâkin, yalnız, ancak, ne var ki, oysa” gibi bağlaçlar, aralarında zıtlık bulunan iki ayrı ifadeyi veya cümleyi birbirine bağlar.

Çünkü ve için arasındaki fark şu şekildedir: - Çünkü: Neden-sonuç ilişkisi kurmak için kullanılır ve bağlaç olarak görev yapar. - İçin: "To" veya "for" anlamında kullanılır, bir eylemi yapma sebebini belirtir. Özetle: "Çünkü" neden, "için" ise sebep belirtir.

İngilizce bağlaçlar şu şekilde sınıflandırılabilir: Koordine eden bağlaçlar (coordinating conjunctions). İlişki sağlayan bağlaçlar (correlative conjunctions). Zarf bağlaçları (adverbial or subordinating conjunctions). Bazı İngilizce bağlaçlar ve anlamları: For. And. But. Or. Yet. So.

When bağlacı, belirli bir zaman dilimi veya olay anını ifade etmek için kullanılır. Kullanım formülleri: When + past simple cümlesi + past continuous cümlesi. When + past tense cümlesi + past tense cümlesi. Soru cümlelerinde when bağlacı, cümlenin ortasına gelir. Gelecekteki durumlardan bahsetmek için de kullanılabilir. Özneyle birlikte yardımcı fiil olan “be” kaldırılabilir.

Bağlaçların bazı özellikleri: Anlamsız kelimeler: Bağlaçlar, tek başlarına kullanıldıklarında bir anlam ifade etmezler; cümle içinde kullanıldıklarında anlam kazanıp sözcükleri veya cümleleri birbirine bağlarlar. Ayrı yazım: "İle" bağlacı hariç, bağlaçlar önceki ve sonraki kelimeden ayrı yazılır. Yer değiştirme: Bağlaçlar cümleden çıkarılınca anlam bozulmaz, ancak daralabilir. Edat ve ünlem benzerliği: Edatlar gibi yeni anlam ilgileri kurmazlar, ancak bazı bağlaçlar edat veya ünlem olarak da kullanılabilir. Çeşitli anlamlar: Bazı bağlaçlar, eşitlik, gibilik, açıklama, neden-sonuç, abartma gibi çeşitli anlamlar katabilir.

"Dass", Almanca'da yan cümle oluşturmak için kullanılan bir bağlaçtır. Kullanım alanlarından bazıları: Düşünce ve inanç bildiren fiillerden sonra. Duygu bildiren fiillerden sonra. İstek ve arzu bildiren fiillerden sonra. Söyleme ve bildirme fiillerinden sonra. Ayrıca, "dass" cümleleri, bir olayın veya durumun nedenini veya sonucunu açıklamak için de kullanılabilir. "Dass" ile başlayan bir yan cümle oluşturulduğunda, yan cümlenin ana fiili cümlenin sonuna gelmelidir ve öncesinde muhakkak bir ana cümle olmalıdır.

Veya bağlacının (∨) doğruluk tablosu şu şekildedir: | p | q | p ∨ q (p veya q) | |---|---|---| | 1 | 1 | 1 | | 0 | 1 | 1 | | 1 | 0 | 1 | | 0 | 0 | 0 | Bu tabloya göre, veya bağlacı, birleştirilen önermelerden en az biri doğru olduğunda sonucun doğru olmasını sağlar; yalnızca her iki önerme de yanlış olduğunda sonuç yanlış olur.

Korece bağlaçların okunuşunu öğrenmek için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: asialogy.com. youtube.com. ucuiyagi.wordpress.com. Ayrıca, Korece bağlaçlar ve diğer dilbilgisi konuları hakkında bilgi edinmek için lingohut.com ve 50languages.com gibi siteler de kullanılabilir.

Daha kelimesi hem edat hem de bağlaç olarak kullanılabilir. Edat olarak kullanımı: Yer ve zaman belirtir. Örnek: "Okul daha uzakta" (yer edatı), "Akşam daha erken geleceğim" (zaman edatı). Bağlaç olarak kullanımı: Karşılaştırma yapar. Örnek: "Bu araba daha hızlıdır". Genellikle "daha" kelimesi zarf olarak kullanılır.