AğProtokolleri

STP (Spanning Tree Protocol), bir bilgisayar ağında döngüleri önlemek ve yedek yollar oluşturmak için kullanılan bir ağ protokolüdür. STP'nin temel işlevleri: - Döngüleri engellemek: Ağda oluşabilecek döngüleri tespit eder ve bu döngüleri engelleyerek ağ performansını ve kararlılığını artırır. - Yedek yollar oluşturmak: Ağdaki herhangi bir bağlantı arızalandığında devreye girecek alternatif yolları belirler ve ağın kesintisiz çalışmasını sağlar. Bu protokol, özellikle büyük ve karmaşık ağlarda önemli bir yer tutar.

TCP (Transmission Control Protocol) ve UDP (User Datagram Protocol) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Bağlantı Kurulumu: TCP, bağlantı odaklı bir protokoldür ve veri iletimi için önce iki cihaz arasında bir bağlantı kurar. 2. Veri Güvenliği: TCP, veri güvenliği konusunda daha fazla dikkat eder, her veri paketinin iletilip iletilmediğini kontrol eder ve eksik veya hatalı paketlerin tekrar gönderilmesini sağlar. 3. Hız ve Verimlilik: TCP, daha fazla işlem yaptığı için veri iletimini yavaşlatabilir. 4. Kullanım Alanları: TCP, güvenlik ve veri bütünlüğünün önemli olduğu uygulamalarda tercih edilir (web tarayıcıları, e-posta, dosya transfer protokolleri).

ARP (Address Resolution Protocol) ve MAC (Media Access Control) adresi ağ iletişiminde önemli rol oynayan iki farklı kavramdır: 1. MAC Adresi: Bir ağ cihazına (bilgisayar, akıllı telefon, yazıcı vb.) özgü, dünya çapında eşsiz bir kimlik numarasıdır. 2. ARP: IP adreslerini fiziksel MAC adreslerine çevirmek için kullanılan bir ağ protokolüdür. Özetle: - MAC adresi yerel ağların işleyişini sağlar ve sabittir. - ARP ise bu adreslerin eşleştirilmesini ve veri iletişimini yönetir.

TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol), bilgisayar ağları arasında veri iletimini sağlayan temel bir iletişim protokolüdür. TCP/IP'nin işlevleri ve faydaları şunlardır: - Güvenli veri iletimi: Gönderen bilgisayar ile alıcı bilgisayar arasında güvenli bir kanal oluşturur ve veri kaybını önler. - Adresleme ve yönlendirme: Her cihaza benzersiz bir IP adresi atayarak verilerin doğru hedefe yönlendirilmesini sağlar. - Esneklik ve uyumluluk: Farklı ağ türleri ve cihazları arasında iletişimi mümkün kılar. - Ağ ölçeklenebilirliği: Küçük yerel ağlardan büyük küresel ağlara kadar farklı ölçeklerde etkili bir şekilde çalışabilir. - Çoklu protokol desteği: HTTP, FTP, SMTP gibi çeşitli uygulama protokollerini destekler.

En önemli ağ protokolleri şunlardır: 1. TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol): İnternet ve yerel ağlarda veri iletiminin güvenilir ve düzenli yapılmasını sağlar. 2. HTTP (Hypertext Transfer Protocol): Web tarayıcı ve sunucuları arasındaki iletişimi sağlar. 3. FTP (File Transfer Protocol): Bilgisayardan bilgisayara dosya aktarımı için kullanılır. 4. SMTP (Simple Mail Transport Protocol): E-posta göndermek için kullanılır. 5. DNS (Domain Name System): URL'leri IP adreslerine çevirir. 6. SNMP (Simple Network Management Protocol): Ağ cihazlarının uzaktan yönetimini sağlar. 7. TELNET: Bir makineden başka bir makineye sanki o makineden giriyormuş gibi erişim sağlar.

TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol), bilgisayarların karşılıklı haberleşebilmesi ve internetin çalışmasını sağlayan bir iletişim protokolleri bütünüdür. TCP/IP modeli dört katmandan oluşur: 1. Uygulama Katmanı: Veri göndermek isteyen uygulama ve dosya biçimini belirler. 2. Taşıma Katmanı: Verinin nasıl gönderileceğini gösterir ve TCP (Transmission Control Protocol) ile UDP (User Datagram Protocol) protokollerini içerir. 3. İnternet Katmanı: Hedef veya kaynak IP adreslerini veriye ekleyerek verinin hangi bilgisayara gönderileceğini belirler. 4. Ağ Arayüzü Katmanı: Verinin kablo üzerinde alacağı yapıyı tanımlayarak fiziksel olarak iletilmesini sağlar. TCP/IP, OSI referans modelindeki yedi katmana göre daha hızlı bir iletişim imkanı sunar.

Port, bilgisayar ağlarında TCP (Transmission Control Protocol) ve UDP (User Datagram Protocol) olmak üzere iki ana protokolle ilişkilidir.

Veri işleme paketi, bir bilgisayar ağı üzerinden gönderilen, bit veya bayt sayısı olarak boyu ve yapısı kullanılan ağ protokolü tarafından belirlenen veri birimine denir.

UDP (User Datagram Protocol) ile veri göndermek için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Soket Oluşturma: `socket()` sistem çağrısı ile istenilen soket tipi belirtilir (AF_INET ve SOCK_DGRAM kullanılması gereklidir). 2. Adres Tanımlama: `sockaddr_in` yapısı kullanılarak hedef adres ve port bilgileri tanımlanır. 3. Soketi Bağlama: `bind()` sistem çağrısı ile soket, yerel adres ve port numarasına bağlanır. 4. Veri Gönderme: `sendto()` sistem çağrısı ile veri, belirlenen hedef adrese gönderilir. Örnek Kod: ```c struct sockaddr_in sunucu={}; sunucu.sin_family = AF_INET; sunucu.sin_addr.s_addr=inet_addr("127.0.0.1"); sunucu.sin_port=htons(32000); char data[]="merhaba"; sendto(soket, data, strlen(data)+1, 0, (struct sockaddr )&sunucu, sizeof(sunucu)); ```.

IP3 adresi mevcut bir standart değildir, ancak IP4 ve IP6 adresleri internet protokollerinin farklı sürümlerini ifade eder. IP4 (Internet Protocol Version 4) ve IP6 (Internet Protocol Version 6) arasındaki temel farklar şunlardır: - Adres Uzunluğu: IP4 adresleri 32 bit uzunluğundadır ve 4,3 milyar benzersiz adres sağlar. - Güvenlik: IP6, daha gelişmiş güvenlik özelliklerine sahiptir ve IPsec gibi güvenlik katmanlarını içerir. - NAT (Ağ Adresi Dönüştürme): IP4 adresleri, NAT özelliğini kullanırken, IP6 bu ihtiyacı ortadan kaldırır. - Coğrafi Sınırlar: IP4 adreslerinin büyük bir kısmı ABD'ye ayrılmıştır, bu da onu kısmen sınırlar. - Otomatik Ayar: IP6 adresleri otomatik olarak ayarlanabilirken, IP4 için manuel ayar gereklidir.

IPv4 (Internet Protocol Version 4), internet bağlantısı yapan cihazların veri iletimini sağlamak için kullanılan bir protokoldür. IPv4'ün başlıca işlevleri: - Cihazların benzersiz kimliklerini belirlemek: İnternet üzerindeki her cihaza, onu diğer cihazlardan ayıran bir IP adresi atanır. - Veri paketlerinin yönlendirilmesini gerçekleştirmek: Bir cihazdan diğerine gönderilen veriler, IP adresleri kullanılarak hedef cihaza yönlendirilir. - Stabil çalışma imkanı sunmak: Kullanışlı altyapısı sayesinde sorunsuz bir internet deneyimi sağlar.

UDP (User Datagram Protocol), bilgisayar ağlarında paket anahtarlı iletişimde bir datagram modu oluşturmak için kullanılan bir protokoldür. YouTube İş Ortağı Programı (YPP) ise, içerik üreticilerin YouTube'da videolarından reklam geliri elde etmelerini ve çeşitli kaynaklara erişmelerini sağlayan bir programdır.

TCP (Transmission Control Protocol) ve UDP (User Datagram Protocol) veri iletiminde farklı şekillerde çalışır: TCP: - Bağlantı odaklıdır: Veri iletimi için önce iki cihaz arasında bir bağlantı kurulur ve bağlantı güvence altına alınır. - Veri güvenliği yüksektir: Her veri paketinin iletilip iletilmediğini kontrol eder ve eksik veya hatalı paketlerin tekrar gönderilmesini sağlar. - Yavaş ama güvenilirdir: Bağlantı kurulumu, veri güvenliği ve hata kontrolü gibi işlemler veri iletimini yavaşlatabilir. - Kullanım alanları: Web tarayıcıları (HTTP/HTTPS), e-posta (SMTP), dosya transfer protokolleri (FTP) gibi güvenlik ve veri bütünlüğünün önemli olduğu uygulamalar. UDP: - Bağlantısızdır: Veriler doğrudan iletilir ve alıcı cihazın veri alıp almadığına dair bir doğrulama yapılmaz. - Hızlı ama daha az güvenilirdir: Veri kaybı ve hataların düzeltilmesi konusunda herhangi bir işlem yapmaz. - Kullanım alanları: Online oyunlar, video akışı ve sesli aramalar gibi gerçek zamanlı uygulamalarda hızın önemli olduğu durumlar.

Varlık bağıntı türleri iki ana kategoriye ayrılır: protokol tabanlı ve içerik tabanlı bağıntılar. 1. Protokol Tabanlı Bağıntılar: İletiler arasındaki eşlemeyi sağlamak için aktarım mekanizmasını kullanır. 2. İçerik Tabanlı Bağıntılar: Uygulama tarafından belirtilen verileri kullanarak iletileri birbiriyle ilişkilendirir.

TCP (Transmission Control Protocol) ve IP (Internet Protocol) protokolleri, TCP/IP referans modelinde farklı katmanlarda yer alır: - TCP, taşıma (transport) katmanında bulunur. - IP, ağ (internet) katmanında yer alır.

ARP (Adres Çözümleme Protokolü) ve üç köşeli arp arasındaki fark tamamen farklı bağlamlara aittir. ARP, bilgisayar ağlarında IP adreslerini MAC adreslerine çevirmek için kullanılan bir protokoldür. Üç köşeli arp ise, müzik tarihinin en eski enstrümanlarından biridir ve genellikle antik Yunan ve Roma uygarlıklarıyla özdeşleşmiştir.

Tünelleme etkisi, iki farklı şekilde açıklanabilir: 1. Ağ Protokollerinde Tünelleme: Bu, bir ağ protokolünün başka bir ağ protokolü tarafından taşınan paketler içinde kapsüllenmesi sürecidir. 2. Kuantum Mekaniğinde Tünelleme: Bu, kuantum seviyesinde parçacıkların klasik olarak üstesinden gelemeyecekleri bariyerlerden geçmesi fenomenidir.

3-way handshaking protokolü, Transmission Control Protocol (TCP)'de kullanılır.

CAN-FD (Flexible Data-Rate) ve CAN (Controller Area Network) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Veri Transfer Hızı: CAN'ın maksimum veri transfer hızı 1 Mbps iken, CAN-FD bu hızı 8 Mbps'ye kadar çıkarabilir. 2. Payload Boyutu: CAN, 8 byte'lık bir veri yükü boyutuna sahipken, CAN-FD bu boyutu 64 byte'a kadar genişletebilir. 3. Çerçeve Formatı: CAN-FD, 11-bit veya 29-bit tanımlayıcıların yanı sıra daha uzun bir veri alanı sunan esnek bir çerçeve formatına sahiptir. 4. Hata Tespiti: Her iki protokol de bir checksum mekanizması kullanırken, CAN-FD ayrıca CRC (Cyclic Redundancy Check) adı verilen daha robust bir hata tespit mekanizması ekler. 5. Geriye Uyumluluk: CAN-FD, CAN 2.0A ve CAN 2.0B protokolleriyle geriye uyumludur, ancak CAN 2.0A/B düğümleri CAN-FD düğümleriyle iletişim kuramaz. 6. Maliyet ve Karmaşıklık: CAN-FD, daha karmaşık donanım ve yazılım bileşenleri gerektirir ve bu nedenle maliyeti daha yüksektir.

Telnet, "teletype network" ifadesinin kısaltması olup, uzaktan bilgisayarlara bağlanmak ve kontrol etmek için kullanılan bir ağ protokolüdür. Temel özellikleri: - Komut Satırı Arayüzü: Kullanıcıların dosyaları yönetmesine, programları çalıştırmasına ve sanki yerel bir terminaldenmiş gibi uzaktan sistem üzerinde işlemler yapmasına olanak tanır. - Güvenlik: Telnet, verileri (kullanıcı adları ve şifreler dahil) düz metin olarak iletir, bu da onu savunmasız hale getirir ve güvenlik riskleri taşır. - Kullanım Alanları: Ağ cihazlarının yapılandırılması, legacy sistemlerin yönetimi, ağ hizmetlerinin test edilmesi ve debug işlemleri gibi belirli durumlarda hala kullanılmaktadır. Güncel Alternatifler: Günümüzde daha güvenli olan SSH (Secure Shell) protokolü, Telnet'in yerini büyük ölçüde almıştır.