• Buradasın

    OAuth 2.0 hangi şemayı kullanır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    OAuth 2.0, güvenlik şeması olarak 
    oauth2
    şemasını     kullanır 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. swagger.io
        1
      2. blog.postman.com
        2
      3. auth0.com
        3
      4. hostragons.com
        4
      5. oauth.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    OAuth ve OAuth2 farkı nedir?

    OAuth ve OAuth 2.0 arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Güvenlik: OAuth 1.0, her isteğin kriptografik olarak imzalanmasını gerektirirken, OAuth 2.0 bu gereksinimi ortadan kaldırarak HTTPS üzerinden güvenliği sağlar. 2. Token Ömrü: OAuth 1.0'da erişim tokenları uzun ömürlü olabilirdi (yıllar veya sonsuza kadar), ancak OAuth 2.0'da tokenlar kısa ömürlüdür ve genellikle birkaç dakika ile birkaç saat arasında değişir. 3. Rol Ayrımı: OAuth 2.0, kaynak sunucusu ve yetkilendirme sunucusu rollerini ayırır, bu da altyapının daha bağımsız ve ölçeklenebilir olmasını sağlar. 4. Yeni Yetkilendirme Akışları: OAuth 2.0, web, mobil ve masaüstü uygulamalar gibi farklı türdeki uygulamaları desteklemek için daha fazla yetkilendirme akışı sunar. 5. Kullanım Kolaylığı: OAuth 2.0, geliştiricilerin yetkilendirme süreçlerini uygulaması için daha basit ve esnek bir yapı sunar.
    5 kaynak

    OAuth 2.0 hangi protokolleri destekler?

    OAuth 2.0 protokolü, OpenID Connect (OIDC) dahil olmak üzere çeşitli protokolleri destekler. Diğer desteklenen protokoller: - Authorization Code Flow: Sunucu tarafı ve mobil web uygulamaları için yaygın olarak kullanılır. - Implicit Flow: Web, masaüstü ve mobil uygulamalarda sunucu bileşeni olmadığında uygundur. - Resource Owner Password Credentials: Kullanıcı adı ve şifre ile giriş gerektirir, sadece güvenilir istemciler için uygundur. - Client Credentials: Sunucudan sunucuya authentication için kullanılır.
    5 kaynak

    OAuth2 şema nedir?

    OAuth 2.0 şeması, kullanıcıların hesap bilgilerini paylaşmadan üçüncü taraf uygulamaların kendi verilerine erişmelerini sağlayan bir yetkilendirme protokolüdür. OAuth 2.0 şemasının temel bileşenleri: 1. Resource Owner (Kaynak Sahibi): Kullanıcı hesabını temsil eder ve uygulamanın hesabına erişim yetkisini verir. 2. Client (İstemci): Kullanıcı hesabına erişmek isteyen üçüncü taraf uygulamadır. 3. Authorization Server (Yetkilendirme Sunucusu): Kullanıcı kimliğini doğrulayan ve uygulamaya erişim tokeni veren ara sunucudur. 4. Resource Server (Kaynak Sunucusu): Korumalı kullanıcı hesaplarını ve erişim tokeni ile gelen istekleri doğrulayan sunucudur. OAuth 2.0, farklı kullanım senaryolarına göre çeşitli yetkilendirme akışları (grant types) sunar: - Authorization Code: Sunucu tarafı uygulamalar için en yaygın akış. - Client Credentials: Uygulamanın kendi hizmet hesabına erişmesi için kullanılır. - Device Code: Cihazların tarayıcı veya giriş limiti olmadığında erişim tokeni almasını sağlar.
    5 kaynak

    Oauth2'de kaç tane akış var?

    OAuth 2.0'da dört ana akış (flow) bulunmaktadır: 1. Authorization Code Flow. 2. Implicit Flow. 3. Client Credentials Flow. 4. Resource Owner Password Credentials Flow.
    5 kaynak

    OAuth 2.0 nasıl çalışır?

    OAuth 2.0 çalışma prensibi, kullanıcıların üçüncü taraf uygulamalara kendi verilerini paylaşmadan erişim izni vermesini sağlar. Bu süreç şu adımlarla gerçekleşir: 1. Yetkilendirme İsteği: Uygulama, yetkilendirme sunucusuna erişim isteği gönderir ve hangi verilere erişmek istediğini belirtir. 2. Kullanıcı Oturumu Açma: Kullanıcı, yetkilendirme sunucusunda oturum açar ve uygulamaya gerekli izinleri verir. 3. Yetkilendirme Kodu: Kullanıcı izinleri onayladığında, yetkilendirme sunucusu bir yetkilendirme kodu üretir. 4. Erişim Belirteci Talebi: Uygulama, yetkilendirme kodunu kullanarak erişim belirteci (access token) talep eder. 5. Erişim Belirtecinin Verilmesi: Yetkilendirme sunucusu, talebin geçerli olması durumunda erişim belirtecini uygulamaya verir. 6. Kaynaklara Erişim: Uygulama, erişim belirtecini kullanarak kaynak sunucusundan kullanıcı verilerine erişebilir. Bu süreçte, erişim belirteçleri güvenli bir şekilde saklanır ve HTTPS üzerinden iletilir, bu da iletişimin şifrelenmesini sağlar.
    5 kaynak