Levanten, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, özellikle Tanzimat sonrasında büyük liman kentlerinde yoğunlaşan ve ticaretle uğraşan Hristiyan topluluklarını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Levantenlerin bazı özellikleri: Köken: Çoğunlukla Fransız ve İtalyan kökenli olup, Doğu Akdeniz'e kıyısı olan ülkelerde yaşamışlardır. Dil: Kendi dillerini muhafaza etmekle birlikte, yerli halkın dilini de benimsemişlerdir. Din: Genellikle Roma Katolik Kilisesi'ne bağlıdırlar. Kültürel Etkileşim: Yerli halkla evlenmiş ve onların bazı adetlerini benimsemişlerdir. Ekonomik Faaliyet: Ticaretle uğraşmış, aynı zamanda diplomasi ve tercümanlık gibi alanlarda da yer almışlardır. Kimlik: Bazı kaynaklarda Avrupalı gibi görünmeye özenen, züppe tavırlı kişiler olarak da tanımlanırlar.