Gustilo-Anderson sınıflaması, açık kırıkların şiddetini ve yumuşak doku hasarının extentini kategorize etmek için kullanılan bir sistemdir . Bu sınıflama, ortopedi cerrahları Ramón Gustilo ve John Anderson tarafından geliştirilmiştir .
Üç ana tip ve alt kategoriden oluşan sınıflama şu şekildedir:
- Tip I: Temiz bir yara ve minimal yumuşak doku hasarı ile karakterizedir .
- Tip II: Daha büyük bir yara içerir, ancak geniş yumuşak doku hasarı olmadan .
- Tip II A: Yara daha büyük ve orta derecede kontaminasyon riski taşır .
- Tip II B: Periosteal soyulma ve daha fazla yumuşak doku hasarı vardır .
- Tip II C: Flap veya greft gibi yumuşak doku prosedürleri gerektiren durumlar .
- Tip III: En şiddetli olup, yüksek enerjili travma ile ilişkilidir .
- Tip III A: Yara şiddetli olmasına rağmen, kırık bölgesi üzerinde yeterli yumuşak doku örtüsü vardır .
- Tip III B: Geniş yumuşak doku kaybı ve rekonstrüktif prosedürler gerektirir .
- Tip III C: Arteriyel yaralanma içerir ve acil vasküler onarım gerektirir .