• Buradasın

    Diş teknikerinin meslek hastalıkları nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Diş teknisyenlerinin meslek hastalıkları şunlardır:
    1. Solunum Sistemi Hastalıkları: Silikozis, berilyozis, ağır metal akciğer hastalığı, inert toz pnömokonyozları (siderozis), mesleki astım 13.
    2. Cilt ve Göz Hastalıkları: Benzol peroksit, metil metakrilat gibi maddelere maruziyet sonucu kontakt dermatit ve göz tahrişi 1.
    3. Kas-İskelet Sistemi Hastalıkları: Uzun süre oturma ve küçük objelerle çalışma nedeniyle sırt ağrıları ve kas-iskelet sistemi zorlanmaları 1.
    4. İşitme Kayıpları: Zımpara, kesme, boyama işleri ve havalandırma cihazlarına bağlı gürültü maruziyeti 1.
    5. Titreşime Bağlı Hastalıklar: El ve kollarda titreşim maruziyeti, "beyaz parmak hastalığı"na yol açabilir 1.
    6. Kanserojen Tehlikeler: Krom, nikel, berilyum gibi maddelere maruziyet akciğer kanseri riskini artırabilir 13.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Ağız ve Diş Sağlığı Teknikeri ne iş yapar?

    Ağız ve Diş Sağlığı Teknikeri, diş hekimlerine yardımcı olarak çeşitli görevler üstlenir: Hasta hazırlığı: Tedaviye gelecek hastaları hazırlar, gerekli kayıtları tutar. Alet ve malzeme hazırlığı: Diş tedavileri için gerekli alet ve malzemeleri hazırlar, sterilizasyonlarını sağlar. Röntgen ve görüntüleme: Röntgen çekimi ve diğer görüntüleme tekniklerini kullanarak diş hekimine yardımcı olur. Hasta eğitimi: Hastaları ağız ve diş sağlığı konusunda bilgilendirir ve gerekli eğitimleri verir. Tedavi desteği: Tedavi sırasında diş hekimine gerekli yardımı sağlar. Ayrıca, teknikerler diş klinikleri, hastaneler, halk sağlığı merkezleri ve araştırma kurumlarında çalışabilirler.

    Meslek hastalıkları ile ilgili olarak aşağıdaki ifadelerden hangisi doğrudur?

    Meslek hastalıkları ile ilgili doğru ifade şudur: Meslek hastalıkları, işin yürütüm şartları yüzünden ortaya çıkan geçici veya sürekli hastalık, bedensel veya ruhsal engellilik halleridir.

    Meslek hastalıkları kaça ayrılır?

    Meslek hastalıkları, beş ana gruba ayrılır: 1. A Grubu: Kimyasal maddelerden kaynaklanan hastalıklar. 2. B Grubu: Mesleki cilt hastalıkları. 3. C Grubu: Pnömokonyozlar ve solunum sistemi hastalıkları. 4. D Grubu: Bulaşıcı meslek hastalıkları. 5. E Grubu: Fiziksel etkenlerden kaynaklanan hastalıklar.

    Diş hekimliği meslek hastalığı nasıl önlenir?

    Diş hekimliğinde meslek hastalıklarının önlenmesi için aşağıdaki önlemler alınmalıdır: 1. Ergonomik ekipman ve mobilya kullanımı: Ergonomik sandalyeler ve ayarlanabilir çalışma istasyonları, bel ve sırt ağrılarını azaltmaya yardımcı olur. 2. Düzenli molalar: Uzun süre aynı pozisyonda kalmaktan kaçınmak için her saat başı kısa molalar vermek önemlidir. 3. İşitsel koruma ekipmanları: Diş hekimliği aletlerinin çıkardığı yüksek sese karşı kulak tıkaçları veya gürültüyü azaltan kulaklıklar kullanılmalıdır. 4. Latex içermeyen malzemeler: Latex alerjisi olan diş hekimleri için lateks içermeyen eldivenler ve diğer koruyucu ekipmanlar tercih edilmelidir. 5. El hijyenine dikkat: Ellerin düzenli olarak yıkanması ve antiseptik solüsyonlarla temizlenmesi, enfeksiyon riskini azaltır. 6. Stres yönetimi: Meditasyon, derin nefes alma egzersizleri ve yoga gibi teknikler, mesleki stresle başa çıkmada etkili olabilir. 7. Sterilizasyon ve enfeksiyon kontrolü: Ekipmanların düzgün sterilize edilmesi ve kişisel koruyucu ekipmanların doğru şekilde kullanılması, enfeksiyon riskini önemli ölçüde azaltır. Bu önlemler, diş hekimlerinin hem mesleki sağlığını korumak hem de hasta güvenliğini sağlamak açısından kritik öneme sahiptir.

    Diş hekimlerinin en sık karşılaştığı meslek hastalığı nedir?

    Diş hekimlerinin en sık karşılaştığı meslek hastalığı kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarıdır. Diğer yaygın meslek hastalıkları ise şunlardır: - Perkütan yaralanmalar (kesici ve delici aletlerle yaralanmalar); - Deri hastalıkları (lateks eldiven ve kimyasal dezenfektanlara bağlı alerjiler ve diğer cilt problemleri); - Enfeksiyon riskleri (tedavi sırasında hastaların kanı ve tükürüğü gibi biyolojik materyallere maruz kalma).