Bir zamanlar küçük, sevimli bir köyde yaşayan Ali adında bir çocuk vardı 5. Ali, çok çalışkan ve herkesle iyi ilişkiler kurmaya özen gösteren bir çocuktu 5. Köydeki en yaşlı kişi olan Dede Hasan'ı çok severdi 5.

Bir gün, Ali arkadaşlarıyla oyun oynarken, şakalaşma sırasında Dede Hasan hakkında bir şaka yaptı 5. Arkadaşları bu şakaya güldü, ancak oradan geçen biri bu durumu Dede Hasan'a iletti 5. Ali, bu olaydan sonra köydeki insanların ona olan bakışlarının değiştiğini fark etti 5. Artık onu daha az ciddiye alıyorlar ve onunla daha az konuşuyorlardı 5.

Bunun üzerine Ali, Dede Hasan'a gidip özür dilemeye karar verdi 5. Dede Hasan'ı bulduğunda, "Dede Hasan, yaptığım şakadan dolayı üzgünüm 5. O anda düşünmedim, ama şimdi size olan saygımı yitirmeme sebep olabileceğini fark ettim 5. Lütfen beni affedin" dedi 5.

Dede Hasan, Ali'yi sabırla dinledi ve sonra nazik bir şekilde cevap verdi: "Ali, en önemli şey hatalarını fark edebilmek ve onları düzeltmeye çalışmaktır 5. Hepimiz hata yaparız, ama onları kabul etmek ve özür dilemek erdemdir" 5.

Bu sözler Ali'nin yüreğine dokundu 5. Köydeki insanlarla konuştu ve onlardan da özür diledi 5. Herkes Ali'nin bu samimi çabasını takdir etti ve ona yeniden saygı duymaya başladılar 5. Böylece Ali, saygının yalnızca başkaları için değil, aynı zamanda kendisi için de önemli olduğunu anladı 5. Herkesin kalbini yeniden kazanmayı başardı ve bir daha kimseyi incitmemeye özen gösterdi 5.