Küçük Albert Deneyi, davranışçı psikolog John B. Watson ve asistanı Rosalie Rayner tarafından 1920 yılında gerçekleştirilmiştir. Deneyin amacı, insanlarda klasik koşullanmanın mümkün olup olmadığını test etmekti. Deney süreci şu şekildeydi: 1. Başlangıçta Albert'in beyaz bir fare, tavşan, maymun ve çeşitli nesnelere karşı korku tepkisi vermediği gözlemlendi. 2. Daha sonra Albert fareye dokunurken yüksek sesli bir gong çalındı ve Albert korktu. 3. Bu işlem birkaç kez tekrarlandıktan sonra, Albert sadece fareyi gördüğünde bile korkmaya başladı. Deneyin sonuçları, korkunun çevresel etkilerle oluşabileceğini ve öğrenilebileceğini gösterdi. Etik tartışmalar nedeniyle, bu deney günümüzde uygun görülmemektedir.