Bir zamanlar, yemyeşil bahçelerle çevrili, küçük ve şirin bir mahalle vardı 4. Bu mahallede yaşayan insanlar, birbirlerini akraba gibi görür, her daim el ele verirdi 4. Mahalledeki herkes, sevinçlerini ve kederlerini paylaşır, gerektiğinde birbirlerine destek olurdu 4.

Bir gün, yeni bir aile mahalleye taşındı 4. Yeni komşular, ilk gün herkese tatlılar ve içeceklerle dolu bir tepsi sundu 4. Bu küçük jest, onları kısa zamanda sevilenler arasına kattı 4.

Ayşe Teyze, yaşadığı sağlık problemleri nedeniyle zor bir dönem geçiriyordu 4. Mahalle sakinleri, ona yardım etmek için sıraya girdi 4. Herkes bir araya gelip Ayşe Teyze’nin evinin temizliğini yaptı, alışverişini gerçekleştirdi ve ona moral verdi 4.

Mahalleli, gelişen dünyaya uyum sağlarken, geleneksel komşuluk ilişkilerini sürdürmeye kararlıydı 4. Onlar için, teknoloji bir kolaylaştırıcı olabilir, fakat insan ilişkileri için bir engel olmamalıydı 4.

Mahalle büyüklerinin bir sözü hiçbir zaman unutulmadı: “Komşuluk mazi olmasın, yaşasın birliktelik 4.”