Buradasın
Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak ne bir içten dostunuz var acınızı alacak unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu; toprağı rüzgârı denizi göğü o her zaman bir insanla anlamlı tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı unuttunuz gömülüp...
Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Bu dizeler, Şükrü Erbaş'ın "Gittikçe Yalnızlaşıyorsunuz İnsan Kardeşlerim" adlı şiirinden bir bölümdür 123.
Şiirin tamamına aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir:
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: