Bir adam, akşam yemeği için eşine bir teklifte bulunur: "Bu akşam yemeğe çıkalım mı?" Ancak eşi beklenmedik bir cevap verir: "Hayır, bu akşam benim yerime git, başka bir kadını yemeğe götür..." Adam şaşırır ve "Başka bir kadın mı? Hangi kadından söz ediyorsun?" diye sorar. Eşi, "Annen" der 1.

Adam, eşinin bu önerisini kabul ederek annesini arar ve dışarıda beraber bir akşam yemeği yemeyi teklif eder 1. Annesi, oğlu ile vakit geçireceği için sevinir 1. Yemek sonrası eve dönerken adam, annesine "Anneciğim, mutlu musun? Bu yemek seni memnun etti mi?" diye sorar 1. Annesi, "Evet oğlum, çok mutlu oldum. Allah senden razı olsun" der 1.

Aradan zaman geçer, işler yoğunlaşır ve bir türlü bir araya gelemezler 1. Ne yazık ki, bir süre sonra anne vefat eder 1. Oğlu, annesini kaybetmenin derin acısıyla sarsılır 1.

Tam bir yıl sonra, oğlu ve eşi, anneleriyle gittikleri aynı restorandan bir davet alırlar 1. Restorana gittiklerinde, yemek hesabının önceden ödendiğini öğrenirler 1. Merakla soran adam, kendisine verilen mektubu açar 1. Mektup annesinden gelmektedir ve şu satırlar yazılıdır: "Sevgili oğlum... Allah senden razı olsun. Beni buraya yemeğe getirdiğin akşam, seni aynı yere davet edeceğime söz vermiştim. Ama seninle tekrar buluşacak zamanı yakalayamadım. İşte şimdi, verdiğim sözü tutuyorum ve seni ve değerli eşini yemeğe davet ediyorum. Allah sizden razı olsun" 1.

Bu hikaye, anne ile evlat arasındaki sevgi ve vefanın en güzel örneklerinden biridir 1. İnsan, annesinin kıymetini hayattayken bilmeli, ona vakit ayırmalı, sevgi ve saygısını göstermelidir 1.