İzmir'in Karataş bölgesi tarih boyunca taş ocağı olarak kullanıldığından, sahil şeridi (bugünkü Mithatpaşa Caddesi) ile yukarıdaki Halil Rıfat Paşa semti uçurumlarla birbirinden ayrılmıştı 1. İki semt arasına Türklerin “Karataş Merdivenleri”, yukarıdaki semte yerleşen Yahudilerin “Devidasların Merdiveni” adını verdikleri 155 basamaklı sokak merdiveni yapıldı 14.

Devidas Ailesi’nin reisi bir gün merdivenlerde düşüp ayağının kırılması üzerine, sahil kesiminde oturan ve Devidas Ailesi’nin yakın dostu olan Musevi iş insanı Nesim Levi Bayraklıoğlu, iki yerleşim arasında yaya ulaşımını kolaylaştırmak üzere 1907 yılında Tarihi Asansör'ü yaptırır 14.

Asansör giriş kapısının üzerinde hem İbranice hem de Fransızca “Asansör 1907 yılında Nissim Levy tarafından inşa ettirilmiştir” yazılı kitabe bulunmaktadır 14.

Asansör kulesi, taş yapı temeli üzerine tuğla örülü olup asansörün taş yapı bölümünün ardından balkona kadar iki kademede ufalarak devam eden tuğla döşemeleri, Marsilya'dan özel olarak getirilmiştir 14.

Asansör, 1942 yılında Şerif Remzi Reyent’e satılmıştır 23. 1960 yılında İzmir Belediyesi ve Şerif Remzi Reyent arasında anlaşmazlık çıktığı için asansör kapatılıp depo olarak kullanılmaya devam etmiştir 23. 1973 yılında Şerif Remzi Reyent’in vefatından sonra asansör kaderine terk edilmiş halde bırakılmıştır 3.

Şerif Remzi Reyent’in yeğeni Ayla Ökmen tarafından 1983 yılında İzmir Belediyesi’ne bağışlanan Tarihi Asansör, 1985 yılında restorasyondan geçirilerek her iki kabini de elektrikle çalışır hale getirilmiştir 14.

Günümüzde asansör çalışır durumda olup üst katı ise kafeterya ve küçük bir seyir balkonu ile hizmet vermektedir 1.