Sonnet 121, William Shakespeare tarafından yazılmış, ikiyüzlülüğü ve dedikoducu eleştirmenlerin verdiği zararı anlatan bir şiirdir. Şiirde, konuşucu şu mesajları verir: - Kötü bilinmektense kötü olmak daha iyidir: Gerçekte kötü olmayan bir insanın, başkaları tarafından kötü olarak düşünülmesinden daha iyidir. - Kendi hatalarını kabul etmek: Kendi hatalarını ve zaaflarını kabul etmek, başkalarının yanlış yargılarına boyun eğmekten daha erdemlidir. - Genel kötülüğe karşı duruş: Herkesin kötü olduğu ve kötülüğün hüküm sürdüğü düşüncesine karşı çıkar ve bu tür dedikoduların genel kötülüğünü eleştirir.