Osmanlı'da selamlaşma, barış, huzur ve esenlik dileyerek gerçekleştirilirdi. Selamlaşma sırasında yapılan hareketler şu şekildeydi: 1. Bir elini "muhabbetin yüreğimde" anlamında göğsüne bastırmak. 2. Ardından "yâdın dilimde" anlamında dudaklarına değdirmek. 3. Son olarak "başımın üzerinde yerin var" anlamında başına koymak. Bu selamlaşma usulüne "temenna" denirdi. Ayrıca, selamlaşma sırasında kullanılan yaygın ifadeler arasında "selamünaleyküm" ve "merhaba" da yer alıyordu.