“Sebil ve Güvercinler” şiiri, Ziya Osman Saba tarafından yazılmış olup, insanların yaşamlarında sıkça karşılaştıkları değerler, manevi boyutlar ve semboller üzerine derin bir düşünce sunar. Şiirde anlatılan ana konular şunlardır: - Güvercinlerin masumiyeti ve suya olan ihtiyaçları, insanların ulaşamadığı hayallerini veya özlemlerini simgeler. - Sebil, yardımlaşma ve paylaşmayı temsil eder. - Doğa ve insan sevgisi, şiirin temasını oluşturur; güvercinler ve rüzgar metaforlarıyla huzurlu bir atmosfer yaratılır. Ayrıca, şiirde geçmişe özlem ve barış duyguları da öne çıkar.