Şeb-i Yelda, Farsça kökenli bir ifade olup "en uzun gece" anlamına gelir. Bu terim, İran kültüründe yılın en uzun gecesi olan 21 Aralık'ı temsil eder ve aynı zamanda yeni yılın başlangıcı olarak kabul edilir. Ayrıca, divan edebiyatında Şeb-i Yelda, sevgiliye duyulan özlem ve aşkın zorlukları gibi temaları anlatmak için kullanılan bir motif olmuştur.