Osmanlı Devleti'nin I. Dünya Savaşı'nda üç cephede savaşmasının temel nedenleri, müttefiklerine destek olma, kendi topraklarını koruma ve düşman topraklarında taarruz gerçekleştirme gereksinimleriydi. Müttefiklere destek: Osmanlı ordusu, Galiçya, Makedonya ve Romanya cephelerinde Rusya ve diğer İtilaf Devletleri'ne karşı, müttefikleri olan Avusturya-Macaristan ve Almanya'ya yardım amacıyla savaşmıştır. Toprakların korunması: Çanakkale, Irak, Suriye-Filistin, Hicaz-Yemen ve İran cephelerinde İtilaf Devletleri'nin saldırılarına karşı kendi topraklarını savunmuştur. Taarruz cepheleri: Kafkas ve Kanal (Süveyş) cephelerinde, İttifak Devletleri'nin stratejisi doğrultusunda düşman topraklarında taarruzlar gerçekleştirmiştir.