Türklerde mobilya sanatı, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli teknikler ve malzemelerle gelişmiştir. Osmanlı döneminde mobilya sanatı, ahşaba yapılan oymacılık ve kakmacılıkla öne çıkar. Selçuklu döneminde ise mobilyalar daha çok mimari elemanlarda (mihrap, minber, rahle) görülür. 19. yüzyıldan itibaren Batı tarzı mobilyaların kullanımı artmış, özellikle saray ve konaklarda bu tür mobilyalar yer almaya başlamıştır.