Osmanlı mimarisi, tarih boyunca çeşitli kültürel ve sanatsal etkileşimlerin bir sonucu olarak şekillenmiş, dünya mimarlık tarihinde önemli bir yer tutan zengin bir mirasa sahiptir. Osmanlı mimarisinin dönemleri üç ana başlık altında toplanabilir: 1. Erken Dönem (14. - 15. Yüzyıl): Bu dönemde yapılar genellikle Selçuklu mimarisinden izler taşır. 2. Klasik Dönem (16. Yüzyıl): Mimar Sinan’ın önderliğinde, Osmanlı mimarisi zirveye ulaşmıştır. 3. Geç Dönem (17. - 19. Yüzyıl): Batı etkisinin belirginleştiği bu dönemde, mimari tarzda önemli değişiklikler yaşanmıştır. Osmanlı mimarisinin karakteristik özellikleri arasında şunlar yer alır: - Kubbeler: Yapıların üst kısmında yer alan büyük kubbeler, hem estetik hem de işlevsellik açısından önemli bir role sahiptir. - Minareler: Cami yapılarının vazgeçilmez unsurları olan minareler, caminin çağrısını yükselten ve estetik bir görünüm kazandıran önemli mimari öğelerdir. - Avlular: Osmanlı camileri genellikle geniş avlulara sahipti. Önemli Osmanlı yapıları arasında Ayasofya, Süleymaniye Camii ve Topkapı Sarayı öne çıkar.