Osmanlı'da kalebentlik cezası, suçluların bir kalede hapsedilmesi anlamına gelir ve genellikle şu kişilere verilir: Büyü yapanlar. Ekmek gibi ürünleri gramajının altında satanlar. Devlet erkanı hakkında toplu alanlarda dedikodu yapanlar. Kamu düzenini bozanlar. Kalpazanlıklar, sahte evrak düzenleme, rüşvet ve eziyet gibi suçlar işleyenler. Mezhep değiştirmeye zorlayanlar. Yalancı şahitlik yapanlar. Adam öldürme ve yaralama suçu işleyenler. Cinsel suç işleyenler. İsyan edenler, eşkıyalık yapanlar, halkı kışkırtanlar. Kalebentlik cezası, sürgün cezasına göre daha ağır bir ceza olarak kabul edilir.