Osmanlı'da eyalet, taşra teşkilatında bir beylerbeyinin idaresi altında bulunan en büyük idari birimdir. Eyaletler, yönetim şekillerine göre üç ana kategoriye ayrılır: 1. Salyaneli (Yıllıklı) Eyaletler: Merkeze uzak olan ve tımar sisteminin uygulanmadığı eyaletlerdir. 2. Salyanesiz (Yıllıksız) Eyaletler: Merkeze yakın olan ve tımar sisteminin uygulandığı eyaletlerdir. 3. İmtiyazlı (Özel Yönetimli) Eyaletler: İçişlerinde serbest, dışişlerinde Osmanlı'ya bağlı olan eyaletlerdir. Osmanlı'da kurulan ilk eyalet, 1362'de kurulan Rumeli Beylerbeyliği'dir.