"Mutluluğu bilmeyen mutsuzluğu bilemez" ifadesi, mutsuzluğun ancak mutluluk deneyimlendikten sonra tam anlamıyla anlaşılabileceği anlamına gelebilir. Bu, Byron'un düşüncesine de yansır; Byron, mutsuz olanların kendilerini üstün kavrayışlı görmelerinde az da olsa bir avuntu olduğunu, ancak bu avuntunun küçük zevklerden yoksun kalmaya değecek kadar olmadığını belirtir.