Meran hikayesi, Türk mitolojisinde yer alan ve belden aşağısı yılan, üstü ise insan şeklinde tanımlanan doğaüstü yaratıklar ile ilgili bir hikayedir 12.

Bu hikayeye göre, Şahmeran adlı bir ece, yer altında yaşayan meranların lideridir 14. İnsanları hastalık ve kötülüklerden koruyan bu varlıklar, iyilik sembolü olarak kabul edilirler 4.

Hikayenin bir diğer versiyonu ise şu şekildedir:

Tarsus'ta yaşayan Cemşab (Lokman Hekim), arkadaşları tarafından bir mağarada terk edilir 45. Mağarada ışık gördüğü bir deliği genişleterek olağanüstü bir bahçe keşfeder ve orada Şahmeran ile karşılaşır 45. Zamanla Şahmeran'ın güvenini kazanan Cemşab, onun yardımıyla ailesini özler ve geri döner 45. Yıllar sonra padişah hastalanınca, vezir Şahmeran'ın etinin tek çare olduğunu söyler 45. Zor durumda kalan Cemşab, Şahmeran'ın yerini gösterir ve Şahmeran öldürülür 45. Ölümünden önce Şahmeran, Cemşab'a vücudunun farklı kısımlarını farklı kişilere vermesini telkin eder 4. Böylece vezir ölür, padişah iyileşir ve Cemşab (Lokman) bilgeliğe ulaşır 4.