Mehmet Âkif Ersoy'un II. Abdülhamid'e yazdığı şiir, Safahat adlı eserinin altıncı kitabı Âsım'da yer alan "Âsım" şiiridir. Ancak, Âkif'in II. Abdülhamid'e karşı yazdığı en bilinen şiir, Safahat'ta bulunan "İstibdâd" başlıklı şiirdir. Bu şiirde Âkif, II. Abdülhamid'i "kirli baskı dönemi" olarak nitelendirdiği saltanatı sırasında "kanlı kâbus" ve "mel’un" olarak adlandırır. Şiirin bir kısmı şu şekildedir: > Yıkıldın, gittin amma ey mülevves devr-i istibdâd, > Bıraktın milletin kalbinde çıkmaz bir mülevves yâd! > Diyor ecdâdımız makberlerinden: “Ey sefil ahfâd, > Niçin binlerce ma’sûm öldürürken her gelen cellâd, > Hurûş etmezdi, mezbûhâne olsun, kimseden feryâd? > Otuz milyon ahâli, üç şakînin böyle mahkûmu > Olup çeksin hükûmet namına bir bâr-ı meş ‘ûmu! > Utanmaz mıydınız bir, saysalar zâlimle mazlûmu? > Siz, ey insanlık isti’dâdının dünyâda mahrûmu, > Semâlardan da yüksek tuttunuz bir zıll-i mevhûmu! Âkif, Abdülhamid'in etrafını saran dalkavukların ağzından bu sözleri aktarır ve padişahı bu dalkavuklara karşı uyarır.